‘Piep, piep, pieeeeeppppppppp!’ De wekker. Het is 5.00 uur... Waarom gaat dat ding in godsnaam af...? Oh ja, ik moet mijn vriendin naar Schiphol brengen. Een kleine vijftig minuten, een paar kussen en een dikke knuffel later, rij ik weg bij de luchthaven. Eerst terug naar huis lijkt onnozel, dus stuur ik meteen richting Johan Cruijff Arena.

Het stadion doemt even over zessen op door mijn voorruit. Het is rustig op de weg. De Arena komt sneller dichterbij dan op latere tijdstippen. Het dak lijkt te gloeien door de lampen die het veld verwarmen.

De slagboom leest mijn kenteken en zwiept vrolijk open. Het rolluik van het loket is nog omlaag. Door een van de open hoeken schijnt felle geel- en paarskleurige verlichting. Alsof de selectie een zonnebankje neemt binnen de lijnen.

Ik parkeer mijn auto en wandel op Zuid door een van de open hoeken de stadiongracht in. Ik ben de enige aanwezige. De Arena is compleet verlaten. Uitgestorven en het is muis- en muisstil. Het dak is gesloten en de banieren opgerold.

De gangen onder de tribunes op de lange zijdes ogen ronduit spookachtig.

Door de stilte heen hoor je buiten de geluiden van een sirene, een vliegtuig en een wereld die langzaam ontwaakt. Als je die geluiden weg filtert, is het stil in het stadion. De netten van de doelen zijn ingeklapt. Mooi om die straks weer te zien bollen.

Alle stoeltjes zijn leeg. Dat is straks tegen Go Ahead Eagles en Napoli wel anders. Ik kijk naar de tweede ring en zoek mijn zitje. Alle stoeltjes en staanplaatsen zijn leeg. Ook op Zuid. Nog wel. Straks komt hier het meeste geluid vandaan.

Ik rits mijn jas dicht. Het is fris. Zal het onder die lampen op het speelveld ook koud zijn? Het gras staat vol grote lampenbakken met flinke wielen eronder. Deze zorgen dat het veld voldoende zonlicht krijgt, al is het kunstmatig. De gloed die ervan afkomt doet wat sprookjesachtig aan.

De gangen onder de tribunes op de lange zijdes ogen ronduit spookachtig. Deze zijn doorgetrokken tot het veld en de grachten eronder zijn nu donkere corridors geworden. Ze lijken dienst te doen als opslagruimte. Ik zie tractoren staan voor het gras, maar echt ver in de duisternis kan ik niet kijken.

Ik kijk nog eens om mij heen. Ik kijk uit naar zaterdag 1 oktober. Zin in Ajax - Kowet en alle bekende stadiongeluiden die daarbij horen. Daarna wacht Napoli. Cruciaal, nu al. Maar dat is dan. Nu geniet ik toch echt even van de nog slapende Johan Cruijff Arena.