Natuurlijk zijn het de wedstrijden in de knock-outfase die het meest zijn bijgebleven, maar ook de voorgaande potjes hadden allemaal hun eigen verhaal. Wie herinnert zich niet de ontketende Nico Tagliafico in de thuiswedstrijd tegen AEK Athene (3-0)? De linksback scoorde tweemaal, waarbij het ene doelpunt nog mooier was dan de ander. 

Uitzinnig van vreugde rende hij over het veld van de uitverkochte Johan Cruijff Arena, waar stadionspeaker Rob van Rossum zijn naam op kenmerkende wijze uit de boxen liet rollen: ‘Met nummer 31, Nicooo Tagliaficoo!’

Of het verhaal van de taxichauffeurs in München, die unaniem verklaarden dat ze nooit eerder een uitvak in de Allianz Arena zo tekeer hadden horen gaan als tijdens het treffen tussen Bayern München en Ajax (1-1). De goal van Noussair Mazraoui, de sublieme crosspass van Hakim Ziyech… Ze staan in het collectief geheugen gegrift. 

Ik weet ook nog heel goed hoe het bier om mij heen vloog, toen diezelfde Mazraoui diep in blessuretijd van het thuisduel met Benfica de 1-0 tegen de touwen schoot. Niet omdat er zo nodig met bekertjes moest worden gegooid, maar uit pure extase.

Terwijl Ajaxsupporters in Athene wegdoken voor een vuurwerkbom, bleven de elf Ajacieden op het veld stoïcijns. Met een 2-0-overwinning als resultaat. Na een spectaculaire 3-3 tegen Bayern München in Amsterdam, was het tweeluik met Real Madrid de volgende halte.

Er kan een boek vol worden geschreven over het treffen met Real Madrid. Van de Zidanepirouette van Tadic, tot de onmogelijke vrije trap van Schöne.

Er kan een boek over vol worden geschreven. Sergio Ramos die in de heenwedstrijd bewust geel pakte en de schorsing rustig dacht uit te zitten tijdens de return… De Zidanepiroutte van Dusan Tadic, wiens balcontacten in Madrid allemaal in goud veranderden. David Neres die zijn opponent Dani Carvajal op de achterlijn voor schut zette met een heerlijke samba-actie.

Het binnenhouden – of niet – van de bal door Mazraoui, waarna Tadic ongenadig raak schoot in de kruising. Of de beroemde foto van Luca Modric, zittend op het veld, nadat hij net is gepasseerd door de frivool spelende Frenkie de Jong. En dan hebben we de bijna onmogelijke vrije trap van Lasse Schöne nog niet eens benoemd.

‘Auping nights, Neres days!’ Het commentaar van Sierd de Vos bij de 1-1 tegen Juventus was hilarisch, maar kon niet tippen aan de kippenvelmomenten bij de terugwedstrijd in Turijn. Met tikkie-taka voetbal en waanzinnige goals van Donny van de Beek en Matthijs de Ligt werd het een avond uit duizenden.

Het tweeluik met Tottenham Hotspur heb ik uit mijn geheugen gewist. De wedstrijd in Amsterdam keek ik nooit terug. Je gaat immers ook niet voor je lol op een spijkerbed liggen. In het bewuste filmpje op X zag ik nu voor het eerst de goals van De Ligt en Ziyech weer voorbij komen.

Uitstekende treffers. Werkelijk niets mis mee. De dramatische tweede helft die volgde, valt nooit meer terug te draaien, maar mag de Champions Leaguecampagne van Ajax niet overschaduwen.

Dat was – zeker voor jonge supporters – een ongeëvenaard mooi spektakel. Het blijkt ook uit de reacties onder het bericht. Er wordt door internationale voetballiefhebbers gesproken over een iconische prestatie van Ajax, onverschrokken jonge talenten en onvergetelijke voetbalherinneringen.

Het kwam allemaal weer naar boven bij het schrijven van deze blog. En uiteraard bij het bekijken van het heerlijke filmpje. Doe dat vooral zelf ook even. Een kleine vier minuten aan pure voetbalmagie.

Ajax 2018/19 🫡#UCL pic.twitter.com/EH9XGhOVV2

— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) October 17, 2024