Vooraf was het erop of eronder voor Oranje in de troosteloze ambiance van een leeg stadion. Na de remises van Nederland (tegen Montenegro) en Noorwegen (tegen Letland), raakte immers ook Turkije stiekem weer in beeld voor het WK-ticket in groep G.

Alles of niets dus op voorhand. Of wellicht een troostprijs in de vorm van play-offs. Er waren scenario’s te over in De Kuip, waar op elk leeg stoeltje een oranje vlaggetje was neergelegd. Als er een avond was waarop Nederland zijn supporters goed kon gebruiken, dan was het wel tegen de Noorse nationale ploeg.

Louis van Gaal volgde de wedstrijd wegens zijn gebroken heup noodgedwongen vanuit een skybox. De bondscoach koos met Jasper Cillessen onder de lat voor ervaring en stond uiteraard wel gewoon in verbinding met zijn assistenten langs de lijn. De technische staf zat lang in onzekerheid over een goede afloop.

De eerste helft moest het hebben van de spanning, want het Nederlands elftal overtuigde geenszins en kwam niet verder dan een paar plaagstootjes. De Noren stelden daar gelukkig al helemáál niks tegenover. Hoewel een gelijkspel voor Oranje normaal gesproken voldoende zou zijn, bleef het met een brilstand flink billenknijpen.

Het spelbeeld na rust was helemaal om bij in slaap te vallen. En dat met zúlke belangen. Op zeker moment druppelde door dat de Turken in Montenegro op voorsprong waren gekomen en dus moest Noorwegen vol aan de bak om niet op plek drie te eindigen. Daarmee liep de spanning op voor beide ploegen, want één tegentreffer zonder zelf te scoren én een winnend Turkije zou het WK-boek voor Oranje doen dichtslaan.

Zo ver kwam het gelukkig niet, want in de slotfase schoot Bergwijn uit zijn slof. De afronding was er eentje met een overtuiging die we de hele avond nog niet bij Nederland hadden gezien. Vervolgens verzorgde Memphis het toetje door op aangeven van Bergwijn de 2-0 binnen te werken. Het zorgde voor een late driepunter. En een WK-ticket bovendien.

En de Noren? Die blijven thuis. Turkije greep in Montenegro het plekje in de play-offs.