• Ajax Life Podcast #166 - Ajax Life Podcast on tour!

“We wisten dat Slavia Praag een fysieke ploeg is. Ze zetten continu druk en willen de hele tijd in de duels komen,” keek Hato op rustige wijze terug op de confrontatie. “Dit was wel een van de gekste wedstrijden die ik ooit speelde. Hoe de spelers van Slavia Praag maar blijven gaan… Pfff, dat is echt van hoog niveau. En ook hun kracht.”

Vervelend was de opponent, aangevuurd door een fanatieke aanhang, ook regelmatig. Een hele sloot aan kleine overtredingen, val- en duikpartijen. Hato: “Het was voor ons zaak rustig te blijven. We wilden er vooral niet in meegaan. Zeker omdat de scheidsrechter snel gele kaarten en vrije trappen gaf. Ik vond de kaart die ik kreeg, ook niet terecht.”

Hato was trots op de vechtlust van zijn ploeg, dus de vraag of hij zo’n vechtwedstrijd stiekem best lekker vindt, was logisch. De jonge verdediger gaf echter aan dat hij zulke potjes liever niet speelt. “Liever heb ik negentig minuten lang de controle over een wedstrijd. Die raakten we – zeker na de rode kaart voor Youri Baas – wel kwijt.”

Aanbevolen

Pasveer en Van den Boomen vol lof over vechtlust invallers

“Dat we karakter toonden na rust, verbaast me niet,” ging Hato verder. “Ik zie elke dag hoe we trainen. Ik wist dat we dit in huis hadden. Het is fijn dat we het nu ook hebben laten zien. Ik denk dat een punt hier gezien de wedstrijd wel oké is. We hebben gestreden tot het einde. We hielden elkaar allemaal wakker tot het laatste fluitsignaal.”

Hato was blij met hoe de defensie vele ballen uit de zestien wist te krijgen, maar toen Slavia Praag het grote wapen Tomás Chory bracht, moest Ajax de 1-1 toch incasseren. “Dat was jammer. Hij is twee meter lang en maakt meteen dat doelpunt. Jammer dat we ‘m op die manier tegen kregen. We wilden graag de controle terugnemen, maar na de rode kaart lukte dat niet meer.”

Dat Ajax karakter had getoond, bleek ook uit de warme reactie van het uitvak. De Ajaxsupporters zongen uit volle borst hoeveel ze van de club houden.

Aanbevolen

Farioli trots dat zijn spelers wilden lijden in Praag