Nicóóóó zorgt voor vreugde-explosie
Sunnery James en Ryan Marciano verzorgden de muzikale warming-up voorafgaand aan het duel met Heerenveen, maar pas echt los ging de volgepakte Johan Cruijff Arena vanaf het moment dat de Amsterdamse kaskrakers uit de speakers klonken. Met ‘Bloed, Zweet & Tranen’ – ditmaal live gezongen door Peter Beense – werd de toon gezet voor een onvervalste kampioenssfeer.

Was dat negentig minuten lang zo? Dat niet. In de openingsfase leken de ruim 55.000 Ajacieden op de tribunes bevangen door een stukje wedstrijdspanning en dat was goed voelbaar. Net op het moment dat het even stil dreigde te vallen, was daar Nico Tagliafico om met het openingsdoelpunt voor een vreugde-explosie te zorgen.

Uitgerekend Nico, onze dapp’re strijder in hart en nieren. Een schitterend moment voor hem en voor de supporters dé aanleiding om het volume nog maar eens flink op te schroeven. Het stond allemaal in schril contrast met vorig jaar, toen de kampioenswedstrijd tegen FC Emmen voor lege tribunes werd afgewerkt. Des te lekkerder voelde het om deze beslissende wedstrijd weer met z’n allen te beleven.

Ajax hangt de slingers op
Dat het een feestelijke avond kon worden, wisten we van tevoren allemaal. Ajax moest alleen nog zelf de slingers ophangen. Waar het in de afgelopen weken nogal wat moeite kostte om het net te vinden, lieten de manschappen van Erik ten Hag er ditmaal geen enkele twijfel over bestaan dat het feest er moest en zou komen.

Nadat Steven Berghuis uit een voorzet van Jurriën Timber de 2-0 op het scorebord had gebracht, kregen de Amsterdammers luttele minuten later vanaf de strafschopstip de kans om de marge nog voor rust te vergroten tot drie. Niet Dusan Tadic, maar topscorer Sébastien Haller nam plaats achter de bal en schoot zonder aarzelen raak.

Mazraoui zwaait af met staande ovatie
Een mooie en ook wel emotionele wissel volgde na 56 minuten, toen Noussair Mazraoui plaats maakte voor Devyne Rensch. De rechtsback vertrekt na dit seizoen naar Bayern München en bij het verlaten van het veld bedankte hij de Ajaxsupporters met een welgemeend applaus. Een staande ovatie volgde en het ‘Noussie bedankt’ moet de verdediger goed hebben gedaan. Afscheid nemen als landskampioen, het kan slechter.

Zwieren en zwaaien met 55.000 schalen
Om het feestgedruis van een extra impuls te voorzien draaide drukpers de afgelopen dagen overuren. Een drukpers? Ooh jazeker! SV Ajax had namelijk een goede 60.000 kartonnen schalen besteld. Het veroveren van een landstitel vier je immers met een fijne sfeeractie, toch?!

Gelukkig was de buit tegen Heerenveen al snel veiliggesteld. Sterker nog, Brian Brobbey en Edson Álvarez voerden de score vlak voor tijd op tot 5-0 en dus konden de replicaschalen ruim voor het laatste fluitsignaal massaal verspreid worden over de tribunes.

Dat leverde serieus toffe plaatjes op. We zagen Ajacieden naar hartenlust zwaaien met de schalen en de kelen werden schor gezongen. Ja, de stijf uitverkochte Johan Cruijff Arena had er goed zin in en bij de massale pogo in de slotfase trilden de tribunes op hun grondvesten.

Tadic voegt daad bij woord
Ajax moet ‘pak schaal’. Het zijn de woorden van Dusan Tadic. De aanvoerder spreekt ze zo vaak uit, dat we de tekst inmiddels kunnen dromen. Soms voelt het zelfs alsof zijn uitspraken op repeat staan. Veel liever zíen we de Serviër blinkend zilverwerk in ontvangst nemen. De daad bij het woord voegen, zeg maar. Nou, precies dat mocht Tadic woensdagavond doen, na de afgetekende zege.

En dus kunnen we onze lijfspreuk “Wij zijn Ajax, wij zijn de beste” zonder schroom blijven opdreunen. De schaal blijft immers waar hij hoort, in ons mooie Mokum.

Donderdagochtend worden we ongetwijfeld wakker met een gevoel van gelukzaligheid. Als landskampioen. Voor de 36ste keer. Soms wegdromend met de Champions Leaguehymne in gedachten. Want als de lotingsballetjes komend najaar in de koker belanden, is Ajax gewoon weer van de partij. Als beste van Nederland.

Ajacieden, geniet ervan! We worden per slot van rekening maar één keer per jaar kampioen. Proost!