De afstand tussen Mokum en Frankfurt bedraagt zo’n dikke 450 kilometer. Ik zou er zo’n vijf uurtjes over moeten doen, maar door diverse wegwerkzaamheden lukt dat niet helemaal. Gelukkig hou ik van road trips, dus tuf ik lekker door met de radio keihard aan. 

Ik rij door diverse territoria, zoals die van Bayer Leverkusen en FC Köln. Bruggen, viaducten en geluidswallen zijn door ultra’s volgespoten met graffiti en clubkleuren. Al zeker 25 kilometer voor Frankfurt zie ik de eerste uitingen van Eintracht Frankfurt op viaducten gekalkt. 

Verder opvallend: bij elke zogeheten rastplatz langs de autobahn, zijn vrachtwagenchauffeurs aan het gokken. Elke eettent heeft gokautomaten en ze zijn allemaal bezet.

De avond is net gevallen als ik aankom bij mijn hotel. Ik check in en smijt mijn spullen de kamer in. Snel naar de hotelbar voor een grote bier en Champions Leaguevoetbal. Liverpool tegen Paris Saint-Germain staat aan. Prima tijdverdrijf.

De ochtend erop sta ik al vroeg onder de douche waaruit een lauw flutstraaltje komt. Eenmaal aangekleed vang ik de wandeling naar het stadion aan. Daar is een bosloop van veertien (da’s logisch) minuten voor nodig, terwijl de rustieke omgeving werkelijk vol zit met little birds. 

Ik begrijp meteen waarom ze de stad hier gekscherend Mainhattan noemen. Maar toch: geef mij maar Amsterdam.

Aan het eind van het pad doemt het Deutsche Bank Park op. Het is een vrij imposante betonbak van buiten. Op de hoek van de straat staat een enorm oldskool bord met daarop de komende wedstrijd. We zien ingeschoven bordjes met de logo’s van Eintracht Frankfurt en Ajax. Ook de datum en tijd zijn aangebracht.

Ik schiet wat plaatjes voor ons fotoverslag en kom hier later op de woensdag terug als Francesco Farioli en Davy Klaassen een persconferentie geven. Op naar het stadscentrum! De skyline met hoge moderne gebouwen doemt al snel op. Ik begrijp meteen waarom ze de stad hier gekscherend Mainhattan noemen. Maar toch: geef mij maar Amsterdam.

Ondanks de internationale sfeer en de wolkenkrabbers, voelt de stad best klein. Zeker als je door de historische binnenstad wandelt. Het wemelt er van de cafés en restaurants. En bier niet te vergeten! Het barst er van de zogeheten bierstubes. 

De door Ajax aangewezen verzamelplekken Römerberg en Paulsplatz liggen vlak naast elkaar. Ook hier is het prima toeven. De pleinen komen rond 10.00 uur langzaam tot leven, al gaan de terrassen pas om 11.00 uur open. Ik scoor snel een traditionele magneet en duik het terras op. Het centrum wordt steeds drukker en de stadsgeluiden luider.

Een man in goud loopt het plein op. Goud hoedje, gouden jas, gouden broek, gouden schoenen, goud geschminkt gezicht, alles goud. Hij draagt een lullig kratje. Deze zet hij neer. Een doosje voor geld komt ervoor te staan. Hij klimt op het gammele kistje en staat vervolgens stokstijf stil.

Een groep schoolkinderen stuift eropaf. Lekker jennen. Kijken of ze de man in goud aan het bewegen krijgen. Hij verroert geen vin en blijft in zijn rol. Toch houdt hij dat niet vol als een van de koters het nodig vindt hem aan te raken. Hij komt tot leven, verstapt zich en lazert van z’n kratje af. 

Het goud ligt op straat in Frankfurt.

Aanbevolen

Groeten uit Frankfurt am Main!