Met een beker koffie sta ik op het station met Schiphol als doel. Het is al serieus druk. Ik ga bijna nooit met de trein, dus ik had geen idee. Met Cypress Hill beukend in mijn oren, ben ik al goed wakker. Op de luchthaven ben ik binnen vijf minuten door de security. 

Ik besluit een lekker luchtje te kopen. Je moet jezelf soms verwennen, nietwaar? De vrouw achter de balie wil mijn instapkaart zien. “Is Bilbao uw eindbestemming?” klinkt het nurks. “Ik hoop dat het leven nog wel wat meer moois voor me in petto heeft,” doe ik een slechte poging gevat te zijn. De beleefdheidsglimlach die ze uit haar hoofd perst, geeft aan dat ze me stom vindt. Nou ja, ik vind haar ook niet zo leuk.

Om 7.05 uur zit ik aan een biertje. Uitstekend ontbijt. Als collega Lindy er ook is, wandelen we naar gate B3. Daar stappen we in een bus die ons slingerend over het vliegveld naar een toestel van KLM brengt. We zijn zeker niet de enige Ajaxsupporters die richting Bilbao vliegen. Bekende koppen zien elkaar en praten bij. We mogen weer!

Na een vlucht van één uur en vijftig minuten, doen we een gevalletje touch down in Bilbao. We halen meteen onze huurauto op. Het is een wit naaimachientje op wielen, maar er zit wel snelheid in. We besluiten niet meteen naar San Sebastián te gaan. We willen buurstad Bilbao ook afvinken. 

We gooien onze koffers bovenhands de kamers in en gaan meteen de oude stad in. Ons doel? Nog meer pintxos. En wat biertjes. Dat ook.

Dat blijkt een prima idee. Het is uitstekend weer voor een stadswandeling. Op advies van een Ajaxsupporter – woonachtig in San Sebastián – scoren we onze eerste pintxos. Dat zijn kleine hapjes. Zij die afreizen, kunnen er bijna niet omheen. Op een terras leg ik de laatste hand aan het Ajax Kids Clubblad, want die moet woensdag naar de drukker. Hobby, werk en plezier. Ze gaan goed samen.

Na drie uurtjes Bilbao, stappen we in ons koekblik voor een schitterende route naar San Sebastián. Noord-Spanje – of in dit geval beter Baskenland – is echt schitterend. Groen, heel erg groen. Ik besluit ter plekke dat ik mijn vriendin ga overhalen om hier ooit een uitgebreide roadtrip te doen.

Na anderhalf uur rijden, arriveren we in San Sebastián. We gooien onze koffers bovenhands de kamers in en gaan meteen de oude stad in. Ons doel? Nog meer pintxos. En wat biertjes. Dat ook. 

Op een idyllisch pleintje strijken we neer op een terras. Naast ons zit een Nederlandse moeder met haar zoon. We vangen op dat ze hier ook voor Ajax zijn, maar ze zijn vooral druk met FK RFS-uit. Ajax moet nog voetballen in San Sebastián, maar het duo is al druk bezig de volgende reis naar Riga te boeken.

De gesprekken zijn mooi om te volgen. “Zestien uur onderweg?! Ik wist niet dat het tijdsverschil zo groot was… Oh wacht, dat is met een tussenstop en overnachting… Jezus, wat zijn er veel opties!” Als we inhaken, blijkt dat de twee zo’n beetje elke Europese uitwedstrijd van Ajax meepakken.

Na een hoop gezucht en heen- en weergepraat lijkt zoonlief de knoop door te hakken: “Zal ik maar gewoon boeken?” De reactie van moeders is helder: “Ja, doe maar.” We zien vervolgens een hoofd rood aanlopen. “De knop ‘boek nu’ doet het niet!”

Wij concentreren ons op de menukaart. Over veel opties gesproken!

Aanbevolen

Ajacied en Real Sociedadfan Ben: ‘Ajax is hier zeer geliefd!’