Inmiddels weten we dat seizoen 1999/2000 een zwartgallig voetbaljaar werd. Toch was de aanloop er eentje vol euforie. Ajax had niet alleen verstandig, maar ook kwaliteitsrijk ingekocht. Jeugdige talenten als John Nieuwenburg, John O’Brien, Jason Culina en Pius Ikedia zouden door mannen met ervaring en klasse worden ondersteund.

Denk dan aan spelers als Frank Verlaat, Jan van Halst en Aron Winter. Of aan topschutter Nikos Machlas en de absolute topvoetballer Brian Laudrup. En dus Menzo. Hij kwam over van Lierse SK en moest de strijd aanknopen met Fred Grim na het vertrek van Edwin van der Sar. Daar kwam niks van terecht. Zoals er helemaal niks van Ajax terecht zou komen, al kon Menzo daar weinig aan doen. Hij kreeg in oktober 1999 namelijk het dwingende advies te stoppen met profvoetbal.

Dat advies kwam na een kijkoperatie in zijn knie: zijn loopbaan was in één klap voorbij. En hij had juist zo’n zin het Grim moeilijk te maken. Hij was er zelfs van overtuigd dat hij de strijd onder de lat bij Ajax kon winnen. Pijnvrij was hij niet meer sinds hij de bekerfinale met zijn vorige club Lierse SK won, maar zorgen over zijn knie maakte hij zich niet. Hij doorstond niet voor niets de medische keuring bij Ajax, toch?

In de voorbereiding keepte hij diverse wedstrijden: 45 minuten tegen de amateurs van Elburg SC en tijdens een trainingskamp in Amerika nog eens een halve wedstrijd tegen New England Revolution. Hij speelde ook nog een volledig duel met Panathinaikos. Terug in Nederland kwam hij een oefenhelftje in actie tegen Heracles.

De benefietwedstrijd tegen de Turkse selectie voor de slachtoffers van een grote aardbeving in Noord-Turkije was Menzo’s eerste wedstrijd in de dan nog Amsterdam Arena. Het was ook meteen zijn laatste. De pijn in zijn knie werd tijdens de voorbereiding immers niet minder. Dit mondde uiteindelijk uit in het sturende advies van de orthopeed om te stoppen.

Zorgen over zijn knie maakte hij zich niet. Hij doorstond niet voor niets de medische keuring bij Ajax, toch?

In zijn biografie Menzo, het gevecht onder de lat keek de goalie er in gesprek met Mike van Damme uitgebreid op terug. Daarin vertelde hij ook dat fysiotherapeut Pim van Dord het te vroeg vond en dat Menzo met de juiste revalidatie kon terugkomen. De keeper was er echter klaar mee. “Ik had geen zin om maanden te revalideren, hopende op een wonder. Ik was de operaties en de pillen beu, was het sukkelen zat.”

Menzo voelde berusting. Toen wel. Terugkijkend minder. “Nu heb ik er spijt van dat ik het toch niet nog een keer heb geprobeerd, zoals Pim voorstelde. Ik had altijd nog kunnen stoppen als het echt niet ging. Ik zal nooit weten of het toch nog goed had kunnen gaan.”

Hij besloot destijds anders. Hij nam – twee dagen voor zijn zesendertigste verjaardag – afscheid van Ajaxsupporters. Dat gebeurde voorafgaand aan het thuisduel met Fortuna Sittard. Hij werd zeven minuten voor de aftrap naar de middencirkel geroepen. Daar ontving hij wat cadeautjes en vielen mooie woorden hem te deel. Menzo onderging het.

Het ging allemaal een beetje te snel. “Ik was net aan het idee van stoppen gewend. Ajax had me ook vrij snel laten afkeuren, om verzekeringstechnische redenen. Ik voelde me een beetje lullig, vooral richting Danny Blind. Hij maakte zich als directeur spelersbeleid hard voor mijn terugkeer. Uiteindelijk speelde ik niet eens één officiële wedstrijd.”

En dat is zonde, want kijk naar het gezicht op de foto van Richel. Fier toonde Menzo zijn fonkelnieuwe shirt met rugnummer twaalf. We zien inderdaad een keeper die zin heeft de strijd onder de lat aan te gaan. Die strijd kwam er echter niet, dus was Grim uiteindelijk de logische opvolger van Van der Sar. Menzo haalde zelfs de spelerspagina’s niet in het jaarboek van seizoen 1999/2000. Wel vinden we hem breeduit lachend aanwezig op de selectieposter die in de eerste weken van dat voetbaljaar werd geschoten.

In zekere zin is het voor Menzo misschien maar goed geweest dat hij het pijnlijke eeuwjaar van Ajax niet als actieve speler hoefde mee te maken. Zijn eerste periode als speler bij Ajax leverde hem genoeg zilverwaar op om met veel trots op terug te kijken: drie keer landskampioen, drie KNVB-bekers, eenmaal de Uefa Cup, een Europacup 2 en één Nederlandse supercup.

Menzo verzamelde de prijzen gedurende ruim driehonderd wedstrijden in het eerste elftal.

Dit is een artikel uit onze rubriek Stop de tijd. Wekelijks pakken we een beeld uit het archief van fotograaf Ron Richel, rond de eeuwwisseling de vaste plaatjesmaker van Supportersvereniging Ajax.

Aanbevolen

Stop de tijd: lichtvoetige Ajacied met eigen wil