Ajax traint deze week besloten in het oude stadion, dat vanaf 1918 fungeerde als de thuisbasis van WVV Wageningen. Na het faillissement van FC Wageningen in 1992 sloeg de verloedering toe. Omdat het complex is gebouwd in een natuurreservaat, is het stadion nooit afgebroken. De Stichting Behoud Stadion De Wageningse Berg kreeg in 2003 de kans het stadion te herbestemmen.

Het voetbalmonument is ruim twintig jaar later voor een groot deel in oude luister hersteld. Er ligt een prachtig veld, dat voldoet aan alle eisen. Ajax is er deze week veelvuldig op te vinden. Onze club hoopte er ook een open training te kunnen organiseren. Dat bleek door diverse omstandigheden helaas niet mogelijk. Ajax beloofde snel een toegankelijke sessie te plannen op De Toekomst.

Het is jammer voor de plaatselijke jeugd en nieuwsgierige vaders die in Ajaxshirtjes zoeken naar een plekje om de training toch stiekem te kunnen volgen. Het hele complex is met zeilen afgedekt. Hier en daar klauteren supportertjes brutaal in de hekken. Dan horen we een bulderende stem van een beveiliger: “Aan alle kids, niet klimmen!”

De man heeft er een dagtaak aan, want steeds op andere plekken zien we nieuwsgierige koppies boven de hekken uitsteken. Het is een heerlijk kat- en muisspel. Er is geen beginnen aan. Het is net een spelletje Mollen Meppen op de kermis. Daarbij moet je snel genoeg zijn om de mollen op tijd te slaan met je hamer, wanneer ze hun koppie uit het hol steken. De beveiligingsmeneer moet er zelf ook om lachen.

Ook onder de oude tribune horen we geritsel onder onze voeten. Door de spelonken van het beton worden gluurplekjes gevonden. ‘Jongens, hier kun je het goed zien!’

Ook onder de oude tribune horen we geritsel onder onze voeten. Door de spelonken van het beton worden gluurplekjes gevonden. “Jongens, hier kun je het goed zien! Ik zie Brobbey,” klinkt een kinderstem. De Ajaxspits is echter helemaal niet present in Wageningen, dus we vragen ons af in hoeverre het zicht écht goed is.

Het is mooi de jeugd aan het werk te zien in hun ‘jacht’ op Ajaxspelers. Dat begint al veel eerder. Een klein uur voor de training zien we jonge supporters – vaders in het kielzog – speuren rond het spelershotel. Op het terras met prachtig uitzicht vanaf de Wageningse Berg wordt het barpersoneel uitgehoord. Wat weten zij? Is Bertrand Traoré misschien al gespot?

“Heeft u er al een paar gezien?” horen we een jochie vragen aan een ober. Alsof hij op safari is om leeuwen in het wild te spotten. De aanhouder wint overigens wel, want niet veel later stapt Francesco Farioli op hem af. Een selfie met de goedlachse Italiaan volgt.

De trainer loopt vervolgens vanaf het hotel een klein stukje door het bos richting het trainingsveld. Onderweg neemt hij de tijd voor foto’s met vooral kleine fans. Ook krijgt hij tactische tips van een zesjarig ventje.

Alle spelers volgen een minuut of tien later via hetzelfde bospaadje. Als ze allemaal binnen zijn, sluiten de hekken. Het teken voor de jeugd om te speuren naar gluurplekjes. “Hoe kom je het dichtst bij de spelers?” is de meest gehoorde vraag.

Als de training erop zit en de hekken openzwaaien, worden geduldige Ajaciedjes alsnog beloond met handtekeningen en foto’s. Daarna keert de rust weer terug op de Wageningse Berg.

Aanbevolen

Farioli draagt oefenstof én tips zesjarig supportertje bij zich