Hi Bram, wat was je motivatie om mee te doen aan onze prijsvraag?
“Ik maak vaak foto’s van mijn wielrennende broertje. Dat vind ik ontzettend leuk om te doen. Ook vind ik het altijd gaaf om foto’s te kijken van voetbalwedstrijden. Dan bedenk ik hoe ik het zelf zou doen. Ik vind fotografie heel leuk. Daarnaast ben ik een groot Ajaxsupporter. Het kwam allemaal mooi samen bij jullie prijsvraag. Ik twijfelde dus niet om mee te doen aan deze prijsvraag van Ajax Jonge Schare. Gelukkig won ik ook!”

Wil je ook iets met fotografie gaan doen?
“Ik twijfelde nog tussen de een sportcoachopleiding of een fotografieopleiding. Na mijn ervaringen bij Ajax - NEC, staat de fotografieopleiding wel op de eerste plek, haha!”

Hoe begon de dag voor je?
“Ik kom uit Den Haag. Ik ging met mijn moeder en broertje richting de Johan Cruijff Arena. Daar had ik afgesproken met jullie vaste fotograaf Emile de Brouwer. Hij ving me op bij hoofdingang en vertelde hoe de dag eruit zou zien. Dat was twee uur voor aftrap. Toen deden we een rondje stadion en namen we buiten en in het supportershome vast wat foto’s. Daarna haalden we onze perskaarten en onze fotografenhesjes op bij de persbalie.”

Je zag het stadion vast van een hele andere kant...
“Ja, dat was wel heel bijzonder. Het gaf een heel ander gevoel dan dat ik als supporter in het stadion ben. Toen we onze persaccreditatie en onze hesjes hadden gehaald, gingen we het Arenadek op. Vervolgens kwam ik het stadion binnen via een van de hoeken. Daar maakten we wat foto’s van de warming-up. Daarna gingen we naar de perskamer om wat te eten en drinken. De opstellingen lagen klaar. En toen weer naar het veld voor het afscheid van Edson Álvarez. Ik kwam op plekken waar ik het bestaan niet van kende.”

Aanbevolen

Ajax worstelt en komt niet boven in fotoverslag NEC-thuis

Zoals wat voor plekken?
“We stonden op Noord bij het platform. Daar is een hele gang onder de tribunes richting de F-side. Dat wist ik helemaal niet. Gaaf, hoor! Het was allemaal echt heel bijzonder.”

Hoeveel foto’s heb je gemaakt?
“Zeker zo’n 250!”

Wat is je beste foto?
“Eentje van Brian Brobbey. Dat was op het moment dat Kenneth Taylor werd gewisseld. Toen gingen mensen juichen. Daar was Brobbey het niet mee eens, want het is wel zijn maatje. Brobbey reageerde best gefrustreerd op het gejuich van de mensen. Daar heb ik een foto van. Ik had snel door dat ik op Brobbey moest blijven letten.”

Dat klinkt al als een ervaren fotograaf!
“Haha, dankjewel!”

Was het moeilijk goede foto’s te maken?
“Dat vond ik wel. Het is best lastig. Ik had vrijdag al geoefend. Ik ging toen met mijn vader en broertje naar een park in de buurt. Terwijl zij een balletje overtrapten, oefende ik. Ik wilde me goed voorbereiden. Uiteindelijk ging het allemaal wel redelijk vanzelf.”

Wat heb je geleerd?
“Dat dit mij de leukste baan ter wereld lijkt. Ik weet nu zeker dat ik die fotografieopleiding wil gaan doen.”

Hoe zou je deze ervaring in één woord omschrijven?
“Fantastisch!”

Haha, heel goed! Zullen we je tien mooiste foto’s hieronder uitserveren?
“Ja, gaaf!”