• Ajax Life Podcast special: Ajax in crisis!

Door Irma van der Burg

Slechts één keer eerder bezocht ik een wedstrijd van Ajax Vrouwen. Dat was op De Toekomst. Nu is de Johan Cruijff Arena het strijdtoneel. Dit moet een historische wedstrijd worden. De eerste wedstrijd ooit in de groepsfase van de Champions League. De kaartjes zijn goed betaalbaar. En de namen zijn zeer aansprekend in de zogenaamde poule des doods met Paris Saint-Germain, Bayern München en AS Roma.

Terwijl ik naar de Arena rijd, volgen toch de kriebels. Vanaf Ouderkerk aan de Amstel komen de Ziggo Dome en onze verlichte voetbaltempel in zicht. Dat blijft mooi. Ik vraag me ondertussen af of het evenemententarief in de parkeergarage van kracht is. Dat is zo, al kan dat komen omdat er in de Afas Live ook een evenement is. Dit verklaart de mensenmassa op de Johan Cruijff Boulevard.

Dat het honk – het supportershome – dicht is, had ik wel verwacht. Hoe zit het met de Grolsch Pub? Ik hoor ‘Poep op de stoep en haat in de straat’. Gelukkig is de pub open voor een biertje. Ik zie daar tot mijn verbazing twee jongens met ouderwetse kaartjes. Later vraag ik me af of de hele groep uit jongens bestond. Er zijn immers vooral veel vrouwen en meisjes. Ondertussen koop ik een wedstrijdsjaal, want zoals gezegd: vanavond schrijven we historie!

Terwijl ik naar de Arena rijd, volgen toch de kriebels. Vanaf Ouderkerk aan de Amstel komen de Ziggo Dome en onze verlichte voetbaltempel in zicht. Dat blijft mooi.

Ik ga naar Noord A. Het is leuk de F-side van een andere kant te zien. Mijn vak, waar ik graag sta. Nu zit ik op een klapstoeltje. En zonder m’n vrienden aan m’n zij. Ik mis het gezang van de F-side. Bekende liedjes schallen evengoed door het stadion. Een heuse lichtshow met veel vlagvertoon volgt. Het dak is dicht. De sfeer is fijn.

De meiden naast me juichen bij de warming-up nog voor Jackie Groenen van PSG, maar al snel verandert dat als Tiny Hoekstra en later Chasity Grant namens Ajax Vrouwen het veld opkomen. Die Grant lijkt trouwens onvermoeibaar.

Sowieso raak ik onder de indruk van de energie in het spel van Ajax Vrouwen, maar ook van de rust aan de bal, de techniek en het goede verdedigende werk. Af en toe spot ik een hoogstandje van onder anderen de talentvolle zestienjarige Lily Yohannes en waardeer ik het puike keeperswerk van Regina van Eijk in de tweede helft.

En ja, af en toe hadden de speelsters wat geluk. Maar dat dwing je af. De historische 2-0-overwinning tegen PSG is dan ook zeker verdiend! Geen pogo, maar wél een groot applaus van de dertienduizend supporters. Op de terugweg vraag ik me af of mijn wedstrijdsjaal later ooit een collectorsitem wordt.

Aanbevolen

Stop de tijd: hoe ‘Ajax’ in 1996 prachtig van Ierland won