• Podcast Ajax Life #114 - Kudus, eh... Kudos voor Gorter!

De 537 Ajacieden in het uitvak moesten er iets voor over hebben hun club te zien spelen tegen Ludogorets (1-4). Razgrad was als speelstad niet zo eenvoudig te bereizen. Bas en Bram kozen ervoor samen in de auto te stappen en maakten nogal wat mee. We belden hen op tijdens de terugreis.

Goedemorgen mannen, waar bevinden jullie je momenteel?
Bas: “Goedemorgen! We vingen een uur of vijf geleden de terugreis vanuit Bulgarije aan. Volgens de navigatie hebben we nog een ruime twintig uur voor de boeg. We moeten nog even aankijken waar we gaan overnachten, maar we hopen zaterdagavond laat weer in Nederland te zijn.”

Jemig, wat een reis. Hoe zijn jullie op het idee gekomen met de auto te gaan?
Bas: “We kozen daar vooral voor omdat de aanlooptijd naar de wedstrijd kort was en het goedkoper uitviel. Inclusief benzine en vignetten zijn we ongeveer 250 euro per persoon kwijt. We zijn alleen wel iets langer onderweg...”

Dat kun je wel stellen! Hoe zag jullie reisplanning eruit?
Bram: “We vertrokken maandagavond rond half negen. Van Amsterdam naar Razgrad doe je er ruim 25 uur over als je non-stop doorrijdt. Daar kun je dus gerust een aantal uur bij optellen. Toch reden we in één ruk door naar Bulgarije. Ons eerste hotel stapten we pas op dinsdagavond laat binnen.”

De reis voert langs oude dorpjes en over bergwegen. © Bas

En jullie reis was een heel avontuur?
Bram: “Absoluut! Het eerste stuk door Duitsland, Oostenrijk en Hongarije was uitstekend te doen. In Roemenië verlieten we de snelweg. Op een gegeven moment kwamen we over wegen… Niet normaal. De armoede daar was bizar. We reden over een bergweg en kwamen door een sloppenwijk. Dat dorp bestond uit ongeveer twintig huizen, met half ingestorte muurtjes en gebroken ramen. De mensen leefden op straat en zagen er slecht uit. Alsof ze een eiwittekort hadden, met opgeblazen buiken. Het was voor ons een realisatiemoment dat we het in Nederland zo slecht niet hebben.”

En dat was pas het begin, toch?
Bas: “Zeker, het bleek best een uitdaging door Roemenië te karren. Zo reden we op een weg waar je negentig mocht, maar moesten we plots vol in de ankers omdat er een kudde schapen overstak, met de herder er achteraan. Bij de grensovergang moesten we de auto helemaal leeghalen en in de avond speelde ook de duisternis een rol. Langs de wegen is namelijk helemaal geen verlichting aanwezig, dus het was pikkedonker. Stond er plots een hond midden op de weg, terwijl we een pushende vrachtwagen achter ons hadden. We zijn een paar bijna-doodervaringen rijker.”

Je zou bijna vergeten dat jullie onderweg waren naar een voetbalwedstrijd!
Bas: “Haha, dat kun je wel stellen. Het werd ook nog gekker. Op een gegeven moment reden we op een heel mooi stuk langs de grens met Servië. Maar plots begonnen twee auto’s voor ons elkaar van de weg te duwen. Er ontstond een soort road rage, zoals je dat soms in filmpjes op YouTube ziet. De chauffeurs stapten uit en gingen elkaar te lijf. Wellicht is dat hier dagelijkse kost. Het waren in ieder geval allemaal bijzondere ervaringen.”

En dan steekt er plots een kudde schapen over. © Bas

Gelukkig konden jullie dinsdagavond dan eindelijk jullie bed opzoeken…
Bram: “Nou, dat is ook nog een verhaal op zich. We hadden een hotel geboekt in Montana, maar ik hoorde van een Bulgaarse collega dat dit een van de armste delen van Bulgarije is. Dus er ontstond bij ons twijfel. Toch reden we door, maar ook hier was het hartstikke donker. En de sfeer op straat was grimmig. We konden ons hotel niet vinden en bleven de navigatie maar volgen. Op de eindbestemming bleek echter een obscuur bordeel te zitten. Je verzint het niet. Dan ben je al bijna 25 uur onderweg… Toch annuleerden we de reservering maar en reden we nog een uur door naar een ander onderkomen.”

Hoe was het uiteindelijk in Razgrad?
Bas: “Dikke prima! Er was niet zoveel te doen, maar de sfeer was heel relaxt. We zijn er uiteindelijk anderhalve dag geweest. In het uitvak vermaakten we ons kostelijk. De 4-1-overwinning is fijn. We zijn nu zo goed als zeker van de groepsfase van de Europa League. Als je kijkt welke clubs er aan de poulefase meedoen, dan is het best een grote competitie. Daar heb ik veel zin in.”

Dan volgt tot slot de hamvraag: was jullie roadtrip het waard?
Bram: “We moeten nog terug! Stel me die vraag later nog eens, haha!”

Bas: “Het was de eerste keer dat ik een uitwedstrijd zo aanvloog. Een hele toffe ervaring en leuk om dit met Bram te doen. Maar om heel eerlijk te zijn, denk ik dat ik bij een volgend Europees tripje – waarbij de afstand zo groot is – toch in het vliegtuig stap.”

Bedankt mannen. Een hele goede terugreis nog!
Bram: “Bedankt. Het schiet al op. De navigatie zegt dat we nog maar negentien en een half uur te gaan hebben...”

Aanbevolen

Fanatiek Ajaxgezin miste sinds 2014 slechts één uitduel in Europa