• Podcast Ajax Life #114 - Kudus, eh... Kudos voor Gorter!

Hoi Serena, je klinkt wat dof. Waar ben je nu?
“We zitten in onze huurauto. We rijden nu vanuit Razgrad terug naar Sofia. Dat is vier uur en een kwartier rijden. Vanuit Sofia vliegen we weer naar Nederland. De wegen zijn hier gelukkig wel goed, hoor. Af en toe een kuiltje, maar het is goed te doen.”

Was Razgrad leuk?
“Nou, er was echt niet veel te doen. We zijn er voor de wedstrijd maar een paar uur geweest. Dat was ook meer dan genoeg. Er waren één of twee terrasjes met wat Ajacieden. Dat was even gezellig. De stad heeft een flinke Oostblokuitstraling. Er zijn ook veel vervallen huizen. De armoede was te zien. Het eten was er wel heel goed. De prijzen zijn er voor ons Nederlanders ontzettend laag. We vonden de mensen erg vriendelijk.”

Hoe was de sfeer in het stadion?
“Uitstekend! Ondanks een klein uitvak, was de sfeer geweldig. De Ajacieden gingen negentig minuten lang door. We stonden met z’n allen ook superdicht op het veld. Dat was een mooie verrassing. Er hingen ook geen netten. De ontvangst was heel vriendelijk en de politie erg ontspannen. Dat werkt volgens mij ook het beste. Je kunt er wel met een heel leger gaan staan, maar op deze manier gaat het allemaal veel soepeler. De supporters van Ludogorets waren ook relaxed. Ze wilden ook met ons op de foto en ze waren heel positief over Ajax.”

Even terug: hoe verliep jullie reis naar Bulgarije?
“We vertrokken op dinsdag. Vanuit onze woonplaats Wijk bij Duurstede gingen we met de auto naar vliegveld Brussel Charleroi. Daar pakten we een vliegtuig naar Sofia. De hoofdstad is leuk, maar ook niet heel bijzonder. Het landschap is erg mooi, zeker de route door de bergen. Met onze huurauto reden we vervolgens naar Velico Tarnovo. Dat is een historische vestingstad. We zagen dat het op de route naar Razgrad lag. Het leek ons een mooie plek. We maken er altijd een soort mini-vakantie van. We hebben daar ook overnacht, alvorens we doorreden naar Razgrad. Daar hadden we een hotel, net buiten de stad.”

Aanbevolen

Gorter blij dat hij eindelijk kon uitblinken bij Ajax

Hoe lang doen jullie dit al als gezin?
“Sinds 2014. Het begon allemaal met een uitduel op bezoek bij FC Barcelona. Die verloor Ajax met 3-1. Sinds die wedstrijd hebben we als gezin slechts één uitduel gemist. Dat was die pot tegen AEK Athene in 2018. Er waren zo veel mensen die ons waarschuwden om die maar even te laten schieten. Het liep daar ook aardig uit de hand.”

Mogen we het uniek noemen dat jullie als gezin Ajax telkens achternareizen?
“Nou ja, we krijgen dat heel vaak te horen, dus dan zal het wel zo zijn. Het is gewoon onze passie. Vakanties wijken ervoor. Dit zijn eigenlijk allemaal mini-vakanties. Als vriendinnen mij vragen of ik meewil op vakantie, dan weten ze dat het afhankelijk is van de voetbalkalender. Voor ons is Ajax alles. We hebben ook allemaal een seizoenkaart. Dat je dit als gezin samen kan meemaken, is uniek. Zo voelt het echt. We maken geweldige herinneringen samen.”

Deelname aan de Europa League lijkt aardig veiliggesteld na de 4-1-zege op Ludogorets. Kijken jullie al uit naar nieuwe avonturen?
“Zeker weten! Als Ajax speel je het liefst Champions League, maar door de Europa League kom je wel op plekken waar je anders nooit was gekomen. Dat zijn toch vaak wat obscuurdere bestemmingen. Daar kijken we ook naar.”

Hebben jullie nog een mooi souvenirtje meegenomen?
“Haha, zeker weten! Mijn moeder verzamelt altijd kranten van het land met daarin het wedstrijdverslag. Die hebben we nu niet, maar we hebben wel een mooi alternatief. In Sofia kwamen we een Oekraïense jongen tegen. Hij maakte een foto van ons. Die foto drukte hij af in het format van een soort krantje. De tekst eronder betekent iets als ‘gelukkigste mensen’. We kopen overigens ook elke wedstrijd een sjaaltje. Ons hele huis hangt vol en er is bijna geen plek meer…”

Wat zijn jullie mooiste herinneringen?
“Die zijn voor elk van ons anders. Voor mij is dat Real Madrid uit. Die 1-4 had niemand verwacht. Dat voelde als een soort droom. Voor mijn broertje Bryan is dat Lyon-uit in de campagne onder Peter Bosz. Mijn ouders waren alle twee heel erg gecharmeerd van Graz als speelstad. Het was daar ook ontzettend gezellig. De sfeer ook vriendelijk. Politieagenten die meevoetbalden met supporters. Voor mijn moeder is het uitduel met Schalke 04 ook bijzonder. Dat was het ook. Lang dacht je dat het niks meer zou worden en dan die ontlading na die goal van Nick Viergever. Dat was echt ongelooflijk. Het zijn mooie herinneringen.”

Al benieuwd naar de loting voor de groepsfase?
“Zeker weten, al moeten we eerst het thuisduel nog spelen. Stap voor stap!”