• Je kunt hier een (protest)stem uitbrengen op jouw Ajacied van de Wedstrijd...

Sfeer als vanouds
Ajax - Benfica voelde al vanaf het moment dat we wakker werden als een ouderwetse Europese matchday. Zo eentje waarbij je opstaat met klamme handjes, kriebels in de buik en vooral een enorme dosis zin. Zin in een kolkende Arena en een hopelijk vurig Ajax.

Zo’n wedstrijddag waarop het eeuwen leek te duren voordat de wijzers van de klok eindelijk aangaven dat het 21.00 uur was. Gelukkig zorgde een voorzichtig lentezonnetje ervoor dat het goed toeven was in de binnenstad. Ook dankzij de sfeervolle entrada kon de voorpret al een paar uur eerder beginnen. Zang, trommels en beetje vuurwerk. In heel Amsterdam hebben ze geweten dat Ajax speelde. 

Wie in de rij voor het stadion alvast zenuwachtig op z’n telefoon de basisopstelling van Ajax checkte, zag dat Erik ten Hag zijn ploeg op volle sterkte het veld in stuurde. Edson Álvarez keerde ten koste van Davy Klaassen terug in de basis en daarmee werd de ijzersterke driehoek met Jurriën Timber en Lisandro Martínez in ere hersteld.

Hoge bloeddruk, spierpijn, stress…
De Ajacieden lieten in de afgelopen dagen stuk voor stuk weten dat zij de sfeer tijdens Europese avonden als magisch ervaren. Dat was dinsdagavond niet anders. De tribunes schudden regelmatig op hun grondvesten, bekende liedjes galmden door het stadion en ook de ‘oeh’s’ en ‘aah’s’ waren veelvuldig te horen, mede doordat Ajax direct vanaf de aftrap constant druk hield op het doel van Benfica.

Daaruit ontstonden veel halve kansjes, maar ook een paar goede mogelijkheden. Antony kopte al snel net naast, Álvarez herhaalde dat kunstje, Steven Berghuis was kansrijk en een vurige pegel van Ryan Gravenberch ging maar net over. Tussendoor was Sébastien Haller zelfs trefzeker, maar Dusan Tadic stond in aanloop naar dat doelpunt helaas buitenspel.

Kortom, we zagen een prima eerste helft, maar het uitblijven van doelpunten werkte niet bepaald bevorderlijk voor de bloeddruk. Sterker nog, we hoorden zelfs mensen klagen over spierpijn van de stress. Zo’n wedstrijd was het dus, zeker in de weet dat Benfica steeds meer in zijn kracht zou komen zolang het gelijk zou blijven.

Portugese val
De speldenprikjes die de Portugezen na rust uitdeelden, zorgden ervoor dat het stresslevel almaar bleef oplopen. Ajax kreeg kansen, maar toch bekroop steeds meer het gevoel dat één counter fataal kon zijn. Vooral omdat het bij Ajax continu ‘net niet’ was.

Hoe vaak zijn we er in het verleden al niet voor gewaarschuwd, wanneer werd gevoetbald tegen clubs uit Zuid-Europa? Je krijgt het gevoel veel beter te zijn, maar dan volgt altijd dat ene moment. Zeker wanneer je zelf de kansen niet afmaakt. Toch bleken die eerdere waarschuwingen niet afdoende voor Ajax en werd er opnieuw in de Portugese val getrapt.

Uit een heel makkelijk gegeven vrije trap kreeg Benfica na 77 minuten zijn eerste kans van de wedstrijd. Daaruit kopte Darwin Nunez de 0-1 tegen de touwen, waarbij Andre Onana de situatie verkeerd inschatte en ernaast zat. Na de wedstrijd was de keeper dan ook als eerste in de kleedkamer.

Tijdrekken, tijdrekken, tijdrekken
Hoe de laatste tien minuten verliepen? Zoals je dat in zo’n wedstrijd vervolgens kunt verwachten. Veel pijntjes, tijdrekken, overtredingen en weinig voetbal. Ajax slaagde er dan ook niet meer in om het doel te vinden en daarmee komt er op uiterst pijnlijke wijze een einde aan het Europese avontuur.

Dit seizoen ging Ajax nog niet onderuit in de Champions League, maar de eerste nederlaag blijkt wel direct een fatale. Eentje die gezien het spelbeeld oneerlijk aanvoelt, maar daar koop je helemaal niets voor. 

Aanbevolen

Ten Hag over CL-uitschakeling, fatale tegengoal én restant seizoen