Dat komt niet omdat de wedstrijden nou zo onwijs spectaculair zijn. Van een voetbalfeest is bij mij ook allerminst sprake. Alle randzaken rondom het eindtoernooi in het Midden-Oosten voelen nep aan. Van de stadions met airco’s, tot de influencers die positief moeten berichten over de feestelijkheden in Qatar. 

Ik doel echter vooral op de winterstop-XL. Wauw, wat zag ik daar tegenop. Een zwaar hinderlijke onderbreking van de nationale competities, waar geen clubsupporter op zit te wachten. Achter die mening sta ik overigens nog steeds. Laat een winters WK vooral geen traditie worden, maar dit seizoen komt het voor mij als Ajaxsupporter niet eens zo slecht uit.

Ik beken hier gerust dat de ploeg van Alfred Schreuder in de laatste speelronden van 2022 een slechte invloed had op mijn humeur. Ajax strompelde zielloos naar de winterstop. Zonder energie, met de koppies omlaag. Irritaties hier en daar. Iedereen heeft wel eens een mindere dag, maar dan kun je op zijn minst de volle honderd procent geven.

Nee, Ajax stemde mij chagrijnig. Opgelucht was ik toen in Emmen (3-3) het laatste fluitsignaal klonk. Niet vanwege de uitslag, maar wel omdat het ein-de-lijk winterstop was. Mezelf verbazend over deze conclusie. De wedstrijdjes op het WK voelden zelfs als een fijne afleiding van hetgeen we de laatste weken in Amsterdam zagen.

De Ajaxkriebels borrelden weer op. Totdat het oefenpotje met FC Volendam 48 minuten onderweg was…

Toch bemerkte ik afgelopen week bij mezelf hernieuwde zin. Hoe komt de ploeg uit de winterstop? Is het teamgevoel weer groeiende? In januari wacht al snel de klassieker. Weer lekker met je maten naar de Johan Cruijff Arena. En Schreuder vertelde aan Ajax TV dat de spelersgroep weer energie uitstraalt. Fijn!

De Ajaxkriebels borrelden weer op. Totdat het oefenpotje met FC Volendam 48 minuten onderweg was… Het scorebord op De Toekomst was niet kapot: 0-3. Pfoe… Uiteindelijk won het mixteam van Schreuder met 5-4. Tsja, ook ik weet wel dat dit niet de toekomstige basiself was. Ook ik weet dat je weinig conclusies aan zo’n oefenduel kunt verbinden. Maar toch: vier tegengoals tegen de hekkensluiter van de eredivisie...

Het chagrijn was bij mij vrij snel terug. Ik zie niet direct hoe de energie en het vertrouwen spoedig een boost krijgen. De sfeer lijkt bovendien niet geweldig, maar misschien leef ik te veel in de waan van de dag.

Om me heen hoor ik ook voldoende verhalen van collega’s en vrienden die er positiever in staan. Misschien verdwijnen er nog wat (overbodige) spelers en komen er frisse krachten bij. Dat kan zorgen voor een nieuwe dynamiek. En wie weet welke vibe de WK-gangers meenemen naar Amsterdam?

Daar houd ik me nu aan vast. Alleen de Ajacieden in Oranje zijn nog actief op het eindtoernooi. Kunnen zij straks de gangmakers worden in de Johan Cruijff Arena en de ploeg op sleeptouw nemen wanneer dat nodig is? Dan zou het extra mooi zijn als ze het nog anderhalve week volhouden in Qatar.

Ik schakel de televisie dan ook gewoon weer in voor het vervolg van het toernooi. Misschien is een WK kijken met de kerstboom in de kamer zo verkeerd nog niet. Eenmalig dan, hè? Wellicht pers ik er zelfs nog stiekem een strijdkreetje uit: ‘Hup, Holland, Hup’.

Alles voor de goede vibes.