• Luister onze Ajax Life Podcast over Ajax - PSV!

Hoi Peter, hoe is het met je en wat doe je nu?
“Heel goed. Ik ben jeugdtrainer bij FC Groningen. Daar ben ik vooral bezig met het aanvallende gedeelte van het spel. Ik werk met veel teams. Vanaf de jeugd onder 12 tot en met de onder 21. Dat is hartstikke mooi, want dan kun je ook een bepaalde ontwikkeling terugzien en bewaken. Het is mijn bedoeling om meer creatieve spelers richting het eerste te krijgen. Ik sta zo’n twaalf tot dertien keer per week met die gasten op het veld.”

Jij stapte in 1996 over van PSV naar Ajax. Hoe werd daarop gereageerd?
“De fans namen mij de overgang naar Ajax niet in dank af, laat ik het zo zeggen. Ik kreeg wel het een en ander te horen. Ik was bij PSV natuurlijk wel een jongen van de club. Ik ging daar al op mijn veertiende naartoe en zat er al negen jaar toen Ajax zich meldde. Ik was bij de supporters in Eindhoven ook altijd wel populair. Vooral omdat ik uit de opleiding kwam.”

Gelukkig waren er toen nog geen sociale media…
“Nee, gelukkig niet… Als je nu kijkt wat er allemaal op die kanalen gebeurt. Dat was in mijn tijd wel wat makkelijker allemaal.”

Had je ergens ook wel het idee dat mensen binnen PSV je de overgang naar Ajax gunden?
“Jawel. Het lag vooral gevoelig bij supporters. De club PSV dacht wel mee. De clubleiding en trainer Dick Advocaat wilden me graag houden, maar ze respecteerden mijn keuze om naar Ajax te willen. Mijn medespelers gunden het me ook. Daar was het geen groot issue. Zo is het altijd geweest in de voetballerij. Als voetballers onderling praat je er gewoon over. Iedereen weet hoe het kan lopen.”

Aanbevolen

Welke Ajacieden scoorden driemaal of vaker in eredivisie tegen PSV?

Met welk verhaal werd je naar Amsterdam gehaald en sprak je vooraf met Louis van Gaal?
“Marc Overmars raakte zwaar geblesseerd bij Ajax. Ook Martijn Reuser brak zijn been. Op die plek was er dus een vacature. Ik stond wel te boek als een talentvolle linksbuiten. Toen volgde al snel een telefoontje van Louis van Gaal. Dat was wel bijzonder. Hij vroeg of ik zin had om bij Ajax te komen spelen. Hij wilde me graag hebben. Ik zag dat wel zitten. Ajax had net de Champions League en de wereldbeker gewonnen. Ook het mooie aanvallende voetbal paste goed bij mij. Ik zag het allemaal wel voor me. Ik hoefde er dan ook niet lang over na te denken.”

Snap jij de rivaliteit tussen Ajax en PSV? Waar zit ‘m dat in?
“Ajax zet van nature bij heel veel clubs kwaad bloed. Een rode lap, zeg maar. Ook in die tijd. Ajax won toen ook vrijwel alles. Dat wringt. De een noemt het Amsterdams zelfvertrouwen, de ander arrogantie. Je merkte wel dat we niet opkeken tegen wedstrijden. Het maakte ons totaal niet uit tegen wie we speelden, maar dat was op een positieve manier. Dat had niks met arrogantie te maken. Wel met zelfvertrouwen. Er werd vaak gezegd dat Ajax een ‘koude club’ was, maar daar heb ik nooit wat van gemerkt. Ik paste me ook snel aan. Had daar geen moeite mee.”

Wat is jouw persoonlijk meest memorabele wedstrijd die je als Ajacied tegen PSV speelde?
“Ik keerde drie maanden na mijn overgang als Ajaxspeler terug in het Philips Stadion. Ik maakte toen de 1-1. Dat was ook de eindstand. Het was een van richting veranderd afstandsschot. De meegereisde Ajaxsupporters waren natuurlijk hartstikke blij met me. Ze zongen mijn naam. Vast ook om PSV-fans een beetje te tergen. Ik ging tien minuten voor tijd naar de kant en werd flink uitgefloten. Ook na de wedstrijd kreeg ik bij het instappen van de bus wel het een en ander naar mijn hoofd. Dat hoort er ook allemaal een beetje bij. Dat was in elk geval de meest memorabele PSV - Ajax.”

Jij kwam in 1996 naar Ajax. Kunnen we jou beschouwen als de laatste klassieke linksbuiten die Ajax heeft gehad? Krijt aan de kicksen, mannetje passeren en voorzet?
“Ja, misschien wel. Als linksbenige voetballer, speelde je ook wel echt op de linkerflank. Na mij kwam Jesper Gronkjaer. Hij was al meer tweebenig, maar van nature rechts.”

Gronkjaer vertelde me eens dat hij soms binnendoor wilde en dat hem dan duidelijk werd gemaakt dat dit bij Ajax niet de bedoeling was. Herken je daar iets in?
“Nee, eigenlijk niet. Het was wel zo dat je het breed moest houden. Dat klopt. Maar er werd niet hard gezegd dat je niet binnendoor zou mogen. Dat zou ook wel gek zijn. Een aanvaller moet sowieso altijd vrij zijn in de acties die hij kan maken. Ik zou een speler zelf nooit vertellen dat-ie alleen maar breed moet staan. Ik denk dat je meer uit buitenspelers haalt als je ze daar de vrijheid in geeft. Die vrijheid kreeg ik bij Ajax ook wel, maar ik was in mijn tijd niet anders gewend dan dat je het breed moest houden. Het is fijner als je het kunt afwisselen. Het voetbal is daarin wel veranderd natuurlijk.”

Aanbevolen

Schreuder vindt het logisch dat prestaties Bergwijn op en neer gaan

Wat verwacht je zondag voor wedstrijd?
“Ik vind het lastig… Ik denk wel dat het een hele lastige wedstrijd voor Ajax gaat worden. De ploeg begon natuurlijk enorm voortvarend en scoorde erop los. Daar kwam een beetje de klad in met bepaalde wedstrijden. Ajax had ook wel de pech dat het SSC Napoli en Liverpool trof. Vooral Napoli is echt een fantastische ploeg. Dus ja, dan word je redelijk weggevaagd en weet je hoe het gaat. Zeker bij zo’n ploeg in opbouw. Dan komt er wat onzekerheid bij kijken. Iedereen loopt te zeiken. Ik weet niet hoe de spirit daar nu is, ondanks het resultaat in Glasgow. De juiste spirit in een ploeg is wel vaak bepalend om toppers als Ajax - PSV te winnen. Ik vind het dus heel lastig om te zeggen. In Eindhoven lijkt het allemaal net wat beter te lopen.”

Hoe belangrijk is zelfvertrouwen voor een ploeg?
“Ontzettend belangrijk. Je kunt het zoveel over tactiek hebben als je wilt, maar zelfvertrouwen is cruciaal. Wat ik net ook zei: in mijn begintijd als Ajaxspeler waren we altijd rustig. Welke wedstrijd er ook op het programma stond. We waren overtuigd van onze kwaliteiten. Niemand maakte zich druk en dan wist je op voorhand wel dat het goed zou komen. Dat bepaalt toch met welk gevoel je het veld opstapt. Onzekerheid is nooit goed.”

Je bent een van de spelers die actief de verhuizing van De Meer naar de Arena meemaakte. Hoe beleefde je dat?
“Laat ik vooropstellen dat ik superblij ben dat ik nog in De Meer heb mogen spelen. Dat was echt fantastisch. Het was een gezellig, klein stadion. De supporters zaten boven op het veld. Je hoorde als speler ook echt alles. Het was een magische belevenis om de sfeer van de Watergraafsmeer en die oude trainingsvelden te mogen opsnuiven. Echt super! De overgang naar de toenmalige Amsterdam Arena was wel even wennen. Toch werd het door de jaren heen snel beter. De Johan Cruijff Arena is nu wel echt een prachtig Ajaxstadion.”

Jij speelde ook wel lekkere potjes in De Meer, toch?
“Zeker. Ik had toen ook nog geen last van blessures. De Ajaxsupporters waren toen ook echt wel gek met mij. Als ik aan de bal kwam, veerden ze altijd op. Dat heb ik gelukkig ook echt meegemaakt bij Ajax. Het was echt een mooie tijd waar ik hele goede herinneringen aan heb.”

Je speelde in totaal 84 duels in het eerste. Hoe kijk je terug op jouw jaren bij Ajax? Stond blessureleed veel moois in de weg?
“Het eerste jaar was supermooi om mee te maken. Ik speelde in een van de grootste teams uit die tijd en leverde zelf een goede bijdrage. Daarna haalde ik – mede door blessures – niet meer mijn niveau. Dat was wel vervelend. Ik ben een echte liefhebber en gek van voetballen. Dat kon ik op zeker moment niet laten zien. Dat was erg moeilijk, maar ik ben dankbaar voor alle belevenissen. Niks dan lof voor Ajax. Ik heb er een goede tijd gehad en was altijd goed met de mensen bij de club.”

Tot slot, een voorspelling voor zondag...
“Ik ga zeker kijken! Een voorspelling…? Laat ik dat maar niet doen, haha! Nee, ik zou het oprecht niet weten. Ik ben erg nieuwsgierig. Ik hoop dat Ajax in zijn spel kan komen, maar op voorhand denk ik dat ze het heel lastig gaan krijgen tegen PSV.”

Luister onze podcast over topper tegen PSV!