Door Gert van Dijk

Natuurlijk gun ik Joël eindelijk die mooie transfer naar de Premier League. Eentje die hij heeft verdiend na negentien jaar (!) trouw te zijn geweest aan zijn club Ajax. Hij is een echte Ajacied, een kind van de club. Hij kon vorig jaar al gaan, maar Ajax werkte niet mee en hij ging daarmee akkoord. Nu volgt dan toch de beloning.

Hoezeer ik hem deze uitdaging ook gun, persoonlijk vind ik zijn vertrek jammer. Zijn manier van spelen stond mij enorm aan, al delen veel mede-Ajacieden die mening niet met mij. Pfoe, integendeel zelfs. Als het slecht ging, dan lag het volgens velen aan Veltman. Voetballers maken fouten. Dat deed de altijd zelfkritische Veltman ook. Hij gaf zijn fouten ook altijd toe. Prachtig, daar heb je er nog weinig van.

Veltman is belangrijker voor Ajax dan menigeen denkt. Zijn terugkeer van een blessure in sprookjesseizoen 2018/2019 was ongekend. Hij stond er gelijk tegen Real Madrid en Juventus. Zo ontzettend knap. Je bent een vechtjas. Steeds zo terugkeren van blessures. Dan ben je geen watje.

Ajax was voor jou het belangrijkste en dat is precies wat wij als supporters willen zien

Veltman roept, sleurt en is irritant voor zijn tegenstanders. Vraag maar aan Lozano. Maar Veltman is zo nu en dan ook gemeen en zet de boel daarmee op scherp. Hij denkt altijd aan het team en niet zijn eigen belang. Ajax was voor jou het belangrijkste. Dat is precies wat wij als supporters willen zien.

Jij bent voor mij de meest onderschatte speler van de afgelopen jaren en je kreeg vaak niet het krediet wat jij wel verdiende. Daarom blijf jij mijn held, Joël. En moet ik mij voortaan noodgedwongen richten op Match of the Day om jou toch te zien spelen.

Heel veel succes in Engeland.