Door Ron Schiltmans

Vrees niet, dit wordt geen politiek stukje. Liever associeer ik Amsterdam met Ajax, want dat geeft me meer vreugde, zelfs als het slecht gaat. Na het winnen van drie topwedstrijden op rij, werd FC Twente-uit niet verloren. Menig oud-trainer dacht en hoopte zondag misschien wel dat het nu toch echt wel afgelopen zou zijn, met dat irritant herboren Ajax. 

Vrij vroeg in de wedstrijd bewees linksbuiten Mika Godts dat één sterke periode inderdaad nog geen winterkampioen maakt. De flitsende Belg overwoog frivool een solocarrière in de vijandelijke zestien. Na een mannetje of vier te zijn gepasseerd, vond zijn hamstring het welletjes. 

Het ging ook alweer te lang geweldig. Daarom past Godts perfect bij Ajax. Hij wil altijd meer. Nóg een mannetje passeren, nóg een onmogelijke actie. Prachtig! Herstel voorspoedig, Mika. Ik begrijp inmiddels dat je er helaas weer een hele tijd uitligt. Kom sterker terug!

Ondertussen gaat de lach al tijden niet meer van het gezicht van Davy Klaassen. Hij wordt papa en voetbalt op een roze wolk. Of een blauwe. Dat moeten we nog even afwachten. ‘Baby Klaassen’ noemen wij hem thuis tot die tijd gemakshalve. We genieten met hem mee en Ajax vaart er wel bij. Natuurlijk komt er ooit een moment dat Davy fulltime pamperpoederaar wordt. Dan moeten we een onvermoeibare opvolger klaar hebben staan. 

Er staat FF op Farioli’s trainingskleding. Dat betekent ook Fast Forward.

Zondag mijmerde ik op zijn plek ineens tegenstander Sem Steijn. Ik laat nu bewust een korte stilte vallen. Om die naam even te laten bezinken. Zeker, de achternaam ligt nog gevoelig, maar waarom niet? Sem heeft vergelijkbaar veel haar, maar ook vergelijkbare kwaliteiten, al heb je er koppend niet veel aan. Het warme nest Ajax kan hem echter naar een hoger niveau tillen. Ik zie mogelijkheden, al weten we niet of hij zoiets zelf zou willen. 

Zeker als Francesco Farioli tegen die tijd nog met zijn staf op De Toekomst rondloopt. Ik zag hem deze week op Ajax TV weer shinen. Toen vielen zijn initialen mij pas op. Er staat FF op zijn trainingskleding. Dat betekent ook Fast Forward. 

Het was de knop die ik op de Betamax videorecorder van mijn oudste broer vroeger nooit indrukte, als ik opgenomen samenvattingen van Ajax keek. Hooguit Rewind, om nog eens terug te draaien hoe die penalty van Johan Cruijff met Jesper Olsen nu toch mogelijk was, zo vlak na Sinterklaas. Er waren niet veel mensen. Curieus natuurlijk. Een zeldzaamheid.

Fast Forward wil ik wél die foeilelijke Nations League doorspoelen. Ik werd donderdag gek van het Ziggo Sport Switchkanaal. Toch al een voetbalweergave waar ik niet van hou. Ik loerde naar Frankrijk - Israël of alles wel goed ging, keek even weg en daarna was er ineens Griekenland - Engeland. Dezelfde blauwe en witte shirts, maar een ander en stukken minder beveiligd stadion. Voller ook. 

Nee, liever spoel ik snel door naar zondag 24 november. Naar Ajax - PEC Zwolle!