De ontwenningsverschijnselen zijn inmiddels behoorlijk aanwezig. Ik voel me als een overenthousiaste hond die zijn mand niet uit mag op zoek naar zijn favoriete lantaarnpaal. Thuis vonden ze het vóór de coronauitbraak vervelend dat ik zo vaak naar Ajax ging, nu vinden ze het vooral knap irritant dat ik continu thuis ben.

Ach mensen, ik mis de kannetjes bier in Vanzz, ik mis het stadion, ik mis de gezelligheid en ik mis het discussiëren over de opstelling… Zo’n anderhalf uur voor de aftrap zit heel de toko z'n mobieltje te refreshen voor de opstelling van Ajax. Altijd is er iemand die ‘m als eerste heeft: “Ja hoor, start die vleespet weer met Veltman!!”

Heerlijk die discussies. Lekker met je Ajaxvrienden ouwehoeren over de opstelling en zeggen dat ze er geen reet van begrijpen. En andersom. En dat laatste is terecht ook trouwens. Ik verdedig Veltman altijd met grote overgave en voel me dan regelmatig onbegrepen. Telkens weer en toch blijft het leuk. Al is het maar om de rest te sarren.

En wat te denken van de saamhorigheid bij Europese uitwedstrijden. Ik weet precies hoe buschauffeurs en motorrijders zich voelen. Ze geven elkaar altijd een teken van verstandhouding bij het passeren. Ajacieden doen dat bij Europese awaydays ook in de stad. Je kent elkaar niet, maar je ziet gelijk: dat is een Ajacied. Een knikje. Een teken van verstandhouding. Ik mis het.

Zag de grasmat van de Johan Cruijff Arena er ooit zó mooi uit?

Wat ik ook mis? Het juichen, het balen, het meeleven, het schelden, het genieten, het verwonderen, het plezier, de euforie, de teleurstelling, de vreugde, de eeuwige voetbal clichés én het kameraadschap. Maar ook de verwachtingen! Wie komen er? Wie gaan er? Welke talenten breken door en wat gaat topaankoop Antony brengen?

De afgelopen weken liep ik regelmatig richting kantoor en wierp ik een blik op de grasmat van de Johan Cruijff Arena. Het veld ligt er maagdelijk bij. Zag het er ooit zó mooi uit? Het is bijna misdadig dat er geen bal overheen rolt, maar daar komt dus eindelijk verandering in.

Gelukkig wordt in augustus al getest met het beperkt toelaten van publiek bij oefenduels. Het is uiteraard nog effe de vraag wie er welkom zijn bij het oefenpotje tussen Ajax en RKC, maar allemachtig wat ben ik blij dat ik mijn cluppie straks in elk geval weer zie voetballen.

Eindelijk uit mijn mand!