Door: Mama-Ri

Alsof de gemiddelde agenda van een gezin met jonge kinderen nog niet vol genoeg is, staat het ene gezin iedere zaterdagochtend langs de lijn van het voetbalveld en het andere gezin vind je meerdere keren per week in het zwembad, in de gymzaal of aan de tennisbaan. Allemaal supersportief, maar voorlopig niet voor ons weggelegd.

Godzijdank is onze dochter nog niet zo oud dat ze zelf een sport beoefent. Vind daar maar eens een plekje voor in onze volle agenda! Voor nu houden we het wel bij het kijken naar sport. Dat is ook een sport op zich.

De clubliefde is er bij onze dochter al vroeg 'ingestampt'. Sterker nog, ze was eerder Ajacied dan officieel wereldburger. Doordat ze middenin de feestdagen jarig is, kon papa haar geboorte pas na deze dagen aangeven bij het gemeentehuis.

Intussen was er al een enthousiaste tante die haar had aangemeld bij de Ajax Kids Club. En zo is haar lidmaatschap bij de Ajax Kids Club uitgegeven vóórdat papa haar had ingeschreven in het persoonsregister. Dit wetende is er dus geen enkele kans om ooit te zeggen dat ze supporter is van een andere voetbalclub. Uitgesloten. Onmogelijk!

Als kleine Ajacied van slechts twee dagen oud stond haar eerste eredivisiewedstrijd op het programma. Compleet gehuld in tenue lag zij heerlijk bij ons op de bank te slapen, terwijl de voetbalvisite binnendruppelde. Zo gaat dat wekelijks hier, dus ook twee dagen na een bevalling.

De voetbalvisite druppelt altijd binnen, dus ook twee dagen na een bevalling

Ik zie onze lieftallige kraamverzorgster nog aan tafel zitten. Lieve schat dat het is, zorgde ze niet alleen voor ons, ook de visite ontbrak het nergens aan. Dit terwijl de specifieke voetbalvisite gewoon is gewend om zelf drankjes in te schenken.

Terwijl de kraamverzorgster probeerde alle ins en outs van de dag in het bekende boekje te schrijven, werd ze herhaaldelijk opgeschrikt door opspringende, juichende mensen. Ajax won thuis met 3-1 van Willem II en het werd een wedstrijd die ik nooit zal vergeten. Zij waarschijnlijk ook niet.

Tegenwoordig zal onze dochter zodra zij 's ochtends haar Ajaxshirt aankrijgt wel weten dat de vaste voetbalvisite later op de dag binnendruppelt. Matchday betekent minstens anderhalf uur een groen scherm op televisie, gezelligheid met de vaste voetbalvisite en wie zich nog meer geroepen voelt om aan te schuiven. Plus afhankelijk van de aftraptijd chips en knakworsten óf patat met frikandellen.

Het vele juichen is een leuke bijkomstigheid als je opgroeit in een Ajaxgezin! Juichen voor ons cluppie doet ze maar al te graag en maar al te gek aan mee. Waar we begonnen bij een schattige 'hoera!', springt ze nu hoog van de bank en om in haar handen te klappen. Ze doet er ook nog een leuk dansje bij. Dit voorspelt nog wat voor de toekomst!

We hebben het er dus al vroeg ingestampt, maar niet eens bewust. Je kunt er in huis gewoon niet omheen. Voetbal kijken? Hier hoort het erbij. Ieder weekeinde weer, totdat het eng stil wordt in de zomer- en de winterstop.

Zo stil dat we bijna ruimte lijken te krijgen in onze agenda om iets anders te gaan doen.