Het zijn de heerlijke taferelen die passen bij een Europees avondje Ajax, maar gewapperd wordt er voorafgaand aan Ajax - Liverpool niet. Niet op het veld en niet op de tribunes. Het stadion blijf stil, leeg en verlaten. Tijden van corona, het is niet anders. Voor Hartstra dus geen kinderen om te begeleiden richting de middencirkel.

Hi Eric, je bent woensdag dus een keertje niet in het stadion. Met wie ga jij de wedstrijd kijken?
“Met Lucky!”

Lucky Lynx?
“Jazeker, wij kijken samen de wedstrijd! Gezellig hoor!”

Haha, prima! Doe Lucky de groeten. Stel, corona was er niet, hoe zag jouw woensdag er dan uit?
“Dan zou ik al vroeg bij de Johan Cruijff Arena zijn om dertig enthousiaste vlagwapperaars op te vangen. Deze tieners, vaak winnaars van Ajax Jonge Schare-prijsvragen, moeten al om 16.30 uur aanwezig zijn.”

De wedstrijd begint vaak pas om 21.00 uur. Waarom al zo vroeg aanwezig?
“Om het vlagwapperen te oefenen in een leeg stadion. Er komt namelijk nog best wat bij kijken en het gaat allemaal volgens vast Uefa-protocol. Het is aan ons om de deelnemers uit te leggen wat precies de bedoeling is. En om ze een toffe dag te bezorgen, natuurlijk. Er kijken ook altijd wat mensen van de Uefa mee of het allemaal wel goed gaat.”

Hoe is het om dertig tieners te begeleiden op zo’n dag?
“Superleuk. Echt. Vaak zijn ze bloednerveus, want ze gaan toch iets spannends doen. De ene helft is zenuwachtig en durft niks te zeggen en de andere helft is ook zenuwachtig en kan juist niet stoppen met druk stuiteren. Het is aan ons om het beide types naar de zin te maken, op het gemak te stellen en te zorgen dat ze allemaal de uitleg goed meekrijgen. Het moet voor de aftrap immers wél goed gaan.”

Jullie oefenen dus einde middag al in een leeg stadion met de vlag?
“Zeker en dan klinkt de Champions League-hymne ook al. Dat is natuurlijk best gek in een leeg stadion, maar het oefenen is wel belangrijk. Het moet er vlak voor de aftrap in het echie natuurlijk wél goed uitzien. Er kijken in het stadion en op televisie ontzettend veel mensen mee.”

Zo moeilijk is wapperen toch niet?
“Nee, opzich niet. Maar het moet allemaal wel volgens een vast protocol. Netjes naast elkaar in gelijke rijtjes het veld op lopen. De ene helft loopt linksom de vlag, de andere helft rechtsom. Ze krijgen allemaal een nummer, zodat ze precies weten waar ze moeten staan. De vlag ligt vast met haringen en op ons teken moeten die eruit, waarna iedereen tegelijk de vlag optilt en strak houdt. Dat moet er gewoon goed uitzien.

Als de hymne klinkt, dan kan er worden gewapperd. En daarna moeten we met z’n allen zo snel mogelijk het veld af. Dat laatste moet je ook echt effe hebben geoefend, want rennen met zo’n vlag, terwijl je ‘m oprolt, is best lastig. Er kijkt bovendien een heel stadion mee. Dat is heus spannend voor kinderen.”

Aanbevolen

Vrachtwagen

Is er wel eens iemand gevallen bij het van het veld afrennen met de vlag?
“Een keertje helemaal aan het einde van het veld, maar dat viel vrijwel niemand op. Gelukkig maar, want je wilt als tiener niet voor aap staan. Eén van de begeleiders loopt ook altijd achteraan om te controleren dat er niks achterblijft op het veld. Er moet bijvoorbeeld geen haring op het veld blijven liggen, want je moet er niet aan denken dat een speler daar een sliding overheen maakt. Ook waait er wel eens een petje af bij één van de wapperaars. Die nemen we dan ook snel mee.”

Is de vlag zwaar, eigenlijk?
“Nou, de vlag is zwaarder dan je zou verwachten, vooral als het heeft geregend en het het dak open is. Dan is het doek zeiknat en weegt-ie echt beduidend meer.”

Wanneer is het wapperen voor jou geslaagd?
“Toch vooral als de tieners een dag hebben gehad om nooit te vergeten. Natuurlijk wil je dat alles goed gaat, maar het enthousiasme van de jonge vlagwapperaars is echt heel gaaf.”

Is een avondje Champions League voor jou nog altijd bijzonder?
“Zeker weten. Ik doe dit al vrij lang, maar Champions League-avonden zijn altijd speciaal. Dat went gelukkig nooit. Ik kijk altijd om me heen en besef me dan heel goed hoe onwijs gaaf het allemaal is. Ook vanwege de vlaggetjes op de tribune, de voelbare spanning en de sfeer. Dat ik nu thuis moet kijken is wel effe wennen, maar het is niet anders.”

Als de missie is volbracht, wat dan?
“Dan begeleid ik de dertig vlagwapperaars naar de tribune. Ze mogen daar lekker de wedstrijd volgen, samen met hun vader of moeder. De enthousiaste verhalen zijn dan zo mooi. De adrenaline spuit vaak bij de jongens en meiden uit de oren. Grote verhalen over de spelers met wie ze zojuist op het veld stonden en zo. Prachtig. Daar doen we het voor.”

Wil jij – zodra het allemaal weer kan – ook kans maken op een plekje in de middencirkel als vlagwapperaar? Sluit je dan aan bij Ajax Jonge Schare en wie weet maak jij zoiets tofs mee.

Aanbevolen

Heerlijke plaatjes van vergeten wedstrijd tegen Liverpool