We schrijven 10 december 2014 als Ajax in speelronde zes van de Champions League uithaalt tegen Apoel. De Cyprioten worden met 4-0 opgerold en de stemming in de Johan Cruijff Arena is er eentje van pure euforie, al was Ajax verder tamelijk kansloos in het miljoenenbal.

En precies dát kunnen of willen we ons nu niet meer voorstellen. Die avond klonk de Champions League-hymne namelijk voor het laatst in de Arena tijdens dat seizoen. FC Barcelona en Paris Saint-Germain waren eerste en tweede in de poule geworden en dus vochten Ajax en Apoel om plek drie, die recht gaf op een doorstart in de Europa League.

Die derde plek werd behaald en dus bleef Ajax in elk geval Europees actief. De feestvreugde in de Arena was groot. Europa League was ook mooi. Tenminste, dat vonden we toen. Het verwachtingspatroon is een aantal jaar later wel even anders. Dat gaat altijd vrij snel.

Stel dat het Ajax niet lukt om Apoel te elimineren, dan vallen de mannen van Erik ten Hag in het vangnet dat Europa League heet. Dit vangnet is opgehangen, na het opzij schuiven van Paok Saloniki. Een vangnet waar we - in tegenstelling tot een aantal jaar geleden - nu liever niet in vallen.

We zijn verwend geraakt na een jaartje tussen de grote jongens en hebben moeite om te onderkennen dat Ajax (nog) niet op het niveau van vorig seizoen zit

De emotie is anno 2019 compleet anders. Als nu Champions League-hymne nu wederom voor het laatst klinkt, dan zal het chagrijn groot zijn. We waren vier jaar geleden blij en opgelucht met het Europa League-vangnet, nu klotst de teleurstelling vermoedelijk over de plinten van de Arena. 

Zo veel werd mij vorige week wel duidelijk uit alle gefrustreerde reacties op sociale media. De paniek was groot na de 0-0 in Cyprus, waar Ajax vooral scoorde met het pakken van gele kaarten en een rode. Individuele spelers werden eruit gepikt en kregen de venijnige hoon over zich uitgebraakt. 

De ploeg is er duidelijk nog niet en dat geldt ook voor veel supporters. We bivakkeren nog standvastig op onze roze wolk en zijn duidelijk verwend geraakt na een jaartje tussen de echt grote jongens. Kennelijk hebben we moeite te onderkennen dat de huidige ploeg (nog) niet op het niveau van vorig seizoen zit. Als we dat niveau überhaupt weer gaan aantikken.

Ik hoop zo ontzettend keihard dat Ajax woensdagavond laat zien dat de paniek van afgelopen week niet nodig was. Maar daarvoor moeten alle spelers wel een stuk beter voor de dag komen, volop gesteund door een uitverkocht huis. Al is het maar omdat Ajax het op basis van afgelopen seizoen verdient dat de Champions League-hymne dit seizoen nog vaker te horen is in Amsterdam.