Uitgedost in een volledig Ajaxtenue en gewapend met handtekeningenmap en pen staat het Ajaciedje de straten in te turen, op zoek naar spelers op mountainbikes. Siem de Jong komt voorbij, Dusan Tadic, Donny van de Beek…
 
Leroy begroet elke speler, maar laat ze doorfietsen. De reden is eenvoudig: hij heeft ze eerder deze week allemaal al aangehouden. Alle krabbels en kiekjes zijn binnen, behalve die van Promes. De pijlsnelle aanvaller is tot dusver de dans ontsprongen, maar Leroy geeft niet op. Om de donder niet!
 
Ik vraag Leroy of ik een fotootje mag maken voor het Instagram- en Twitteraccount van Ajax Life, als het hem lukt om Promes te strikken. Dat vindt de kleine man prima, maar één vinger wordt gelijk een hele hand, want de kleine doorzetter ziet nog meer mogelijkheden: “Mag ik dan ook in het Ajax Kids Clubblad met mijn foto...?”
 
“Dat beloof ik,” hoor ik mezelf zeggen. Ondertussen blijft het opletten geblazen, want de ene na de andere Ajacied gooit zijn mountainbike de hoek om en het moet natuurlijk niet zo zijn dat Promes hem weer te vlug af is.

Het blijft opletten geblazen, want het moet natuurlijk niet zo zijn dat Promes de kleine Leroy weer te vlug af is...

Trots laat Leroy mij de afbeeldingen zien op de mobiele telefoon van zijn ouweheer. Al swipend komt de hele selectie voorbij. Lachend met Lasse Schöne, lachend met Noa Lang, lachend met Joël Veltman en lachend met de trainer. “Erik ten Hag was echt superaardig!”
 
Net als ik daarop wil reageren, is Leroy afgeleid. Logisch, want zijn doelwit komt aangefietst en Ajax Life kan wel even wachten. We kennen onze plek, het is dikke prima. Dit is immers hét moment. Alleen Promes nog en zijn handtekeningenmap is vol.
 
Leroy gaat een soort van midden op de weg staan en zorgt dat hij goed opvalt. “Hoi Quincy, mag ik met je op de foto?” De kersverse Ajacied drukt stevig de remmen van zijn mountainbike in. “Tuurlijk, geen probleem!”
 
Als de twee op de gevoelige plaat zijn vastgelegd door de vader van Leroy komt ook de handtekeningenmap in beeld, want er ontbreekt nog een signatuur. Promes zet er een fraaie krabbel in, zegt vriendelijk gedag en fietst het trainingscomplex op.
 
Leroy kijkt de aanvaller zichtbaar tevreden na. Missie geslaagd. “En nu kom ik ook nog in het Ajax Kids Clubblad,” tettert het mannetje opgetogen richting zijn vader.