We spreken de 23-jarige Marin kort na het verloren oefenpotje (1-2) tegen Panathinaikos. Hij maakt op de sintelbaan van het Olympisch Stadion een ontspannen indruk. We hebben nog niet zo veel gehoord van de Roemeen, die toch echt alweer een paar weken meetraint, en dat maakte ons benieuwd. De aankoop neemt de tijd en vertelt in vlot Engels over zijn wittebroodsweken bij Ajax.

Razvan, wat vond je van de laatste oefenwedstrijd van deze voorbereiding?
“Het was een goede test voor ons omdat Panathinaikos op de counter speelde. De kans is groot dat meer ploegen dit seizoen tegen ons voor die tactiek kiezen. Ik ben niet blij met hoe het ging, want we verloren. Voor het eerst weliswaar, maar toch. We moeten analyseren wat er fout is gegaan en dat gebeurt ongetwijfeld, want dat doen we na iedere wedstrijd. Ik heb nog geen idee wat het grote onderwerp van de analyse wordt. Dat gaat de trainer ons vertellen!”

In hoeverre moet jij je spel aanpassen sinds je komst naar Ajax?
“Het ging tot nu toe best goed. Ik heb graag de bal en probeer dan mijn teamgenoten te bedienen. Ik ben min of meer opgegroeid met het spelletje van Ajax, want ik volgde onze held, meneer Gheorghe Hagi, altijd op de voet. Hagi speelde volgens dezelfde stijl als Ajax. Ik weet eigenlijk niet beter of je moet proberen om mooi te voetballen. Ik keek dus altijd naar Hagi en nu moet ik het zelf doen. Daar zijn wat aanpassingen voor nodig. Het is vooral een kwestie van opschakelen. Ik begon door interlands iets later en moest een kleine achterstand inlopen, maar na een weekje begon ik stappen te maken.”

“Ik probeer zelfs tijdens een wedstrijd, als de bal aan de andere kant van het veld is, goed in de gaten te houden wat mijn teamgenoten precies doen. Toen ik nog bij Standard Luik speelde, ging ik ook speciaal zitten voor de wedstrijden van Ajax. Niet alleen om de wedstrijd te volgen, maar ook om looplijnen te ontdekken en na te denken over de taken die spelers uitvoeren. We hebben deze zomer maar weinig tijd om ons voor te bereiden!”

Verbaast het je dat je deel lijkt uit te maken van de basisploeg?
“Ik weet niet of de trainer al een vast elftal in zijn hoofd heeft zitten. Als ik in de basis mag starten, ben ik natuurlijk blij omdat ik dan belangrijk wordt geacht. Maar ik moet gewoon mijn werk doen en mezelf zo snel mogelijk aanpassen en alles leren. Daar ben ik mee bezig en het komt goed, maar ik voel me zeker nog geen basisspeler. Ik denk dat je dat gevoel bij Ajax nooit kunt hebben. Ik heb al gezien hoeveel jeugdspelers hier worden klaargestoomd! Dan zijn er nog aankopen en spelers die al langer bij het eerste elftal zitten. Ik ga gewoon vechten voor mijn plek en hoop veel speeltijd te krijgen.”

Heb je supporters al iets van de echte Marin laten zien?
“Nee, dat denk ik niet. Dat is ook moeilijk tijdens de voorbereiding. Ik moet topfit worden en mijn taken goed uitvoeren, dat is nu het belangrijkst. Het niveau is heel erg hoog, dat verbaast me wel. Ik kreeg het vorig seizoen een beetje mee, nu sta ik er middenin. Ik merkte het verschil direct, maar ik merk ook dat ik kan aanhaken. Ik kan mee met de intensiteit en het ritme van de trainingen, de rondo's en de passing. Ik word steeds fitter en sterker, daardoor gaat het gemakkelijker.”

Welke teamgenoot helpt je het meest tijdens deze eerste weken?
“Dusan Tadic! Dusan heeft in de eerste weken veel met me gesproken en hij nam me ook mee Amsterdam in. Hij wees me op goede restaurants en leuke plekken in de stad. Hij heeft me echt geholpen, net als Siem de Jong met wie ik op de kamer lag. Hij kan alles vertellen over hoe Ajax voetbalt. Net als Dusan trouwens. 'Je gaat ervan genieten,' zegt Dusan telkens. Hij heeft er alle vertrouwen in dat ik het kan, maar ik moet dat vertrouwen ook winnen. Mijn teamgenoten kennen mij nog niet zo goed, ik moet me laten zien. En ik moet me bewijzen aan de trainer. Eigenlijk aan iedereen.”

Wat heeft je tot dusver het meest verbaasd aan Ajax?
“De faciliteiten, de professionaliteit van de club en iedereen die erbij hoort. Alles in feite! Je merkt overal aan dat Ajax een ontzettend grote club is. Het gaat echt een stap verder in vergelijking met Standard Luik en de nationale ploeg van Roemenië. Dankzij Ajax kan ik mezelf als voetballer nog verder verbeteren. Ik vind het moeilijk om een concreet voorbeeld te geven, maar je merkt het aan alles. Het zijn allemaal kleine dingetjes, stuk voor stuk details, maar ik voel de enorme omvang van deze clubs. Die details samen maken een groot verschil.”