Wettelijk gezien moet Louis met pensioen, de man die in binnen- en buitenland door weer en wind achter de kalklijn plaats nam. De man die als enige bij thuiswedstrijden binnen de lijnen mocht staan om vooraf en na afloop foto’s te nemen van onze helden.

Hij moet met pensioen, want het liefst had Louis doorgegaan met dat wat hij het liefste doet, namelijk foto’s schieten van onze Godenzonen.

Tegenwoordig ben je met 66 jaar blijkbaar te oud om mee te blijven doen in onze samenleving. Ik vind daar iets van, want naar mijn idee ben je nooit te oud om mee te doen en hebben wij iedereen keihard nodig. Al is het natuurlijk altijd goed om ook de jongere generatie(s) de kans te geven.

Echter het liefst samen met de ervaring die rondloopt, want juist die is goud waard in onze maatschappij. Natuurlijk houdt het een keer op en is het voor iedereen anders, alleen als je nog kan én wil dan is het natuurlijk wrang te moeten stoppen.

Louis is vooral trots op de foto’s waarbij hij supporters met de speler of spelers in één beeld wist te vangen

De afsluitende woorden die Louis sprak tijdens zijn afscheidsreceptie: "Ik heb het allemaal met liefde gedaan, altijd". Juist die liefde delen wij als supporters met de fotograaf: onvoorwaardelijke liefde voor onze club. En die onvoorwaardelijke liefde stopt nooit!

Louis bracht Ajax door zijn lens in beeld, meer dan drie decennia lang. Daarmee bracht hij de club naar de supporters. Een foto zegt vaak meer dan duizend woorden. Emotie in beeld vatten is echt een vak of dit nu actiefoto’s of portretfoto’s zijn.

Mooi was dat Louis zelf tijdens zijn afscheidsreceptie aangaf vooral trots te zijn op de foto’s waarbij hij supporters samen met de speler of spelers in één beeld wist te vangen. Vooral die synergie tussen topsporters en hun fans vond Louis mooi en daarom was ook ik ook fan van zijn werk.

Louis was een echte Amsterdammer met de daarbij horende Mokumse droge humor. Genieten was het altijd als hij een anekdote vertelde. Achter elke foto zit natuurlijk een verhaal maar als Louis het zelf niks vond, dan zei hij dat ook.

Louis gaat maar met pensioen, dus voorgaande zinnen moeten natuurlijk eigenlijk in de tegenwoordige tijd staan. Maar ja, bij een afscheid is de verleden tijd blijkbaar toch de reflex waar je inschiet. Hoe dan ook: zijn foto’s blijven altijd blijven leven en doen bij mij in elk geval precies die 33 jaar supporterschap herbeleven.

Bedankt daarvoor.

Benieuwd naar LOUIS, 33 jaar Ajax-fotograaf? Het 192 pagina’s tellende boek is nu te bestellen.