De Ajacieden verzuimden tegen RKC aan het doelsaldo te werken, maar via een omweg werden de cijfers alsnog beter en beter. De ploeg van Erik ten Hag verwijderde zichzelf vier treffers van PSV en waar we dat misschien nog hadden verwacht, was de rest vooral mooi meegenomen.

Vraag alleen niet hoe Ajax het voor elkaar kreeg het Mandemakers Stadion als winnaar te verlaten. Of, nou ja, doe misschien ook maar wel. Juist na een wedstrijd als deze is het zaak om de vinger op de zere plek te leggen, anders is de kans alleen maar groter dat je vroeg of laat een keer een draai om je oren krijgt.

De input voor dit artikel is zoals altijd geleverd door @11tegen11.

xG-plot en pitch plot
Kijk even goed naar het xG-plot van RKC - Ajax. Het zal zelden zijn gebeurd dat de hekkensluiter van de eredivisie 1,55 keer had kunnen scoren tegen Ajax, dat op basis van een beter doelsaldo al koploper was. Er is natuurlijk geen enkele ploeg die 1,55 keer scoort, maar de cijfers vertellen vooral dat RKC serieuze kansen kreeg om Ajax pijn te doen.

We kunnen nagaan dat RKC en Ajax elkaar goed in evenwicht hielden, terwijl er toch sprake was van een open strijd. Er deden zich genoeg kansen voor en dat zijn we vanuit Ajax gewend, maar zo veel grote kansen incasseren tijdens een eredivisiewedstrijd? Dat gebeurde voor het laatst tijdens een achterhoedegevecht in De Kuip.

Het is een gegeven waar Ten Hag mee aan de slag moet. De elf BV'tjes moeten snel weer een groot concern worden waarvan de gelederen gesloten blijven. Anders volgen er problemen. Die problemen leken gemaskeerd te worden door de 0-1, maar zelfs dat bleek nu geen garantie voor succes. En als zelfs een voorsprong Ajax geen duwtje in de rug geeft, dan weet je: het was echt slecht.

Onderaan de streep kun je alsnog concluderen dat Ajax op basis van de gecreëerde doelkansen terecht heeft gewonnen, maar we kunnen ons voorstellen dat niet iedereen dit gevoel deelt. Denk alleen maar terug aan de gelijkmaker die in de slotfase werd verijdeld door Sergiño Dest en Daley Blind, zonder dat ze zich hier echt van bewust waren.

Passmaps
Als je de passmaps naast elkaar legt, kun je tot de conclusie komen dat RKC erin slaagde om Ajax in de problemen te brengen door gebruik te maken van de lange bal. Maar dat is niet helemaal waar. Het elftal van Fred Grim speelde verzorgd voetbal – zoals het stiekem al het hele seizoen doet – en slaagde erin al combinerend een plaag te zijn voor het lakse verdedigende blok. Dat is eigenlijk nog een tikje zorgelijker dan achteruit moeten lopen op basis van een lange bal, want daar komt weinig hogere wiskunde bij kijken.

Ajax stelde hier maar bitter weinig tegenover, zoals kort voor Europese wedstrijden buitenshuis trouwens vaker het geval is. Denk maar eens terug aan de uitduels met Fortuna Sittard (0-2) en Heracles Almelo (1-0) van vorig seizoen en dan ontbrak de geschorste Nico Tagliafico ook nog eens. Wedstrijden waarin Tagliafico ontbreekt, zijn nooit de beste van Ajax...

Hoe kan dat? De strijd, passie en hardheid van de linksachter had Ajax in Waalwijk goed kunnen gebruiken en als iedereen zo aan de wedstrijd was begonnen zoals de Argentijn meestal doet, was de avond waarschijnlijk een stuk gemakkelijker verlopen. Je merkte het al in de eerste minuut: er was een totaal gebrek aan scherpte, duelkracht en bereidheid om te werken.

We zagen zelfs Donny van de Beek in de tweede helft een keertje terugsloffen richting eigen doel alsof de Avondvierdaagse op het programma stond. Dit is niet bedoeld om Donny nu negatief uit te lichten. Nee, het is in feite andersom: als Donny al verzaakt, wie treedt er dan wel op?

Ten Hag verzuchtte dus terecht dat het leek alsof er elf BV'tjes hadden plaatsgenomen op het veld. Die elf BV'tjes maakten het elkaar niet bepaald gemakkelijk en serieus druk zetten hebben we niet kunnen spotten. De passmap die dit opleverde, zien we dit seizoen liever niet meer terug. Kijk eens naar het voorste blok. De output is minimaal. Van elkaar versterken was geen enkele sprake.

Het verschil tussen Noussair Mazraoui en Tagliafico kwam zelfs in de buurt van schrikbarend. De linksback vormt een belangrijke schakel bij Ajax, maar Mazraoui was eerder de zwakste schakel. Hij verhuisde van rechts naar links en natuurlijk was dat even wennen, maar dit optreden was wel erg minimaal. Op deze manier voetbalt Mazraoui zich niet terug in de basis.

Al helemaal niet omdat Dest eerst op rechts en daarna op links nog enigszins naar behoren speelde. De jongeling verzorgde de assist bij de 0-1 en zorgde tenminste voor een beetje tempo in het spel. We zijn hem tevens dankbaar voor het kunst- en vliegwerk waarmee de tweede gelijkmaker werd voorkomen.

De conclusie mag duidelijk zijn: RKC-uit moet over enkele weken kunnen worden beschouwd als een incident. Gelukkig waren de teksten van de Ajacieden hiermee in overeenstemming en was er ondanks de winst sprake van meer realisme, zeker in vergelijking met de reacties van PSV'ers op het verlies (3-0) tegen FC Utrecht...

https://twitter.com/ajaxlife/status/1186197787068772352

Zone 14 en halfspaces
De aanvallende impulsen van RKC zie je meer dan goed terug in de afbeeldingen van Zone 14 en de halfspaces. Het gebeurt echt maar weinig dat tegenstanders zo veel balbezit hebben en zo veel passes verdelen op zo'n gevaarlijk deel van het veld bekeken vanuit het perspectief van Ajax.

RKC drong de koploper bij tijd en wijle serieus terug, maar vergeet niet: ook de Ajacieden kregen verspreid over de wedstrijd stiekem genoeg kansen en kansjes om doelpunten te maken. Toch was er een legale vuurpijl van Quincy Promes nodig om de drie punten mee terug te nemen naar Amsterdam.

Waarom die bevlieging nodig was, zie je misschien wel het beste terug in het plot van Zone 14. Ja, de 'assist' op Promes komt hierin terug, maar verder gaan de ballen toch echt naar de zijkant en niet richting het doel. Door het midden lukte het niet. Vanaf de zijkant ging het wel iets beter, maar je merkte aan alles: gebrek aan scherpte, gebrek aan alles eigenlijk.

Snel vergeten en door naar Ajax - Chelsea!