Ik heb de wedstrijd zelf niet bewust meegemaakt, ik lag als zesjarig jochie al op bed toen Ajax in Zaragoza in de modder voetbalde. April 1987 was het, de eerste wedstrijd in de halve finales van het Europacuptoernooi voor bekerwinnaars.

Ik had het er al gisteravond over met enkele collega’s, na het controleren van de weersverwachtingen voor vandaag. Regen, regen, regen en een beetje onweer: dat is het meest positieve scenario volgens de meteologen.

Zaragoza – Ajax, 1987. Ik ken de beelden en vooral de foto’s van doorweekte Ajacieden. Sonny Silooy was een van hen. Hij is niet in Lyon, dus besluit ik hem terwijl ik naar de training kijk in het stadion maar even te bellen. Want hoe zat het toen, en heeft Ajax voordeel bij een drassig veld?

Silooy is duidelijk: we mogen Zaragoza-uit niet vergelijken met Lyon-uit. “Toen was er geen sprake van een hele dag regen. Bij de warming-up was er nog weinig aan de hand,” zo vertelt hij. “Wij zaten alweer in de kleedkamer toen Tonny Bruins Slot binnen kwam. Hij vertelde dat in vijf minuten tijd een bak water naar beneden was komen vallen, dat het hele veld blank stond.”

Het veld was sowieso hard, zegt Silooy. Of dat in het Parc Olympique Lyonnais ook zo is, vraagt hij dan. Toevallig sta ik, net na de training van Ajax, nog langs de rand van het veld. Ik kan het dus wel even checken. Ik heb mijn eerste voet nog niet op het gras gezet, of een man roept en kijkt me streng aan. Hij schudt met zijn hoofd, en zwaait met zijn armen.

Ik kan nog net voelen dat de ondergrond mee veert als ik een gek hupje maak om zo snel mogelijk weer van het gras te geraken. De man lacht, gelukkig, en ik kan Silooy meedelen dat dit veld niet hard is.

Maar is een soppig veld, na een hele dag regen, nou voordelig voor Ajax of niet? Silooy vindt van wel. “Lyon moet nu het spel maken. Op een modderig veld is dat lastiger. Wij hadden daar in Zaragoza ook moeite mee. We wonnen wel, met 3-2.”

3-2, 2-3, ik teken ervoor. Net als voor een flinke portie regen. Het zal heldhaftige foto’s opleveren. Matthijs de Ligt, doorweekt, met een bruin broekje aan, in duel met Lacazette. Die foto hang ik graag op.