Er zijn ontelbare internetpagina’s met als thema hoe lang geleden het al is. De festiviteiten zijn gepland. Die hoge verwachtingen zijn niet bepaald Rotterdams.

En nu hijgt een fantastisch Ajax ook in je nek. Veel meer bezig met Europa dan met de competitie. Onverschillig, dus onoverwinnelijk. Tegen Go Ahead Eagles klaarde ook een groot deel van het tweede met gemak de klus. Heerlijke gedachte dat ook Feyenoordsupporters na de Studio Sport-samenvatting van Excelsior - Feyenoord bij het potje erna zijn blijven hangen. 

De briljante acties van Neres en Dolberg kan hun humeur niet hebben verbeterd. Het gehijg in de nek is nu ook bij hen voelbaar. Je zou haast medelijden krijgen. Maar nee. De berichten uit Rotterdam – drie keer een extatische Johan Cruijff Arena terwijl er op het veld niets gebeurde – maakten dit een geweldige middag.

Stel dat Feyenoord volgende week weer zo schuttert. Het zal toch niet?

Het is dezer dagen haast niet te doen om je als Ajacied in te houden. Met mijn hoofd ben ik al in Stockholm. Dat het in Lyon alsnog mis kan, wil er nog even niet in. Onverstandig natuurlijk. De competitie was ik allang vergeten. Tot tien minuten in de tweede helft. Stel dat Feyenoord volgende week weer zo schuttert. Het zal toch niet?

Het mooiste is het dat het geen ene drol uitmaakt. Laat Feyenoord de schaal maar pakken, zoals al weken in de sterren geschreven stond. Een beetje serieuze rivaal pakt ook prijzen in het twittertijdperk.  

Heiko Westermann negentig minuten zien optreden en nog een mogelijkheid op de schaal. Deze zondag pakt niemand me meer af. Maar goed dat ik al in Stockholm zit met mijn hoofd.

Je zou het anders haast serieus gaan nemen.