Er zit namelijk iets in dit Ajax waar ik heel erg vrolijk van word, het hele seizoen al. Van een passeerbeweging binnendoor van Younes die opeens een goal oplevert, terwijl je dacht helemaal gek te worden. Van Traoré die een zelf opgezette actie in ene wel perfect weet af te ronden. En niet in de laatste plaats van centrale verdediger Davinson Sánchez, die vanuit het niets scoort met een omhaal. Eentje die live op de herhaling lijkt, in slow motion.

Wat een heldenactie. Ik zag het al een gelijkspel worden, maar toen kwam dus die stoomlocomotief die dacht dat hij de Thalys was en dat dus ook nog bleek te zijn. Niet bepaald Van Basten tegen Den Bosch, maar ik zal het zeker nog een tijdje onthouden. In ieder geval veel langer dan de rest van dit rare potje.

Er zit iets in dit Ajax waar ik heel erg vrolijk van word, het hele seizoen al.

Het was ook duidelijk de nasleep van de klassieker. De sfeer zat er nog goed in, geen mager Go Ahead Eagles dat daar wat aan kon veranderen. De Mozes en de Poznan die we van voorgaande seizoenen vooral van Vak410 zagen, kwamen nu vanaf de F-side behoorlijk gemeend over.

Het zingen en springen werkt weer ouderwets aanstekelijk op de rest van het stadion. Wie weet is dit meer dan een overgangsjaar, op en rond het veld. Zo niet, dan hebben we in ieder geval plezier.

Daarvoor mag wat mij betreft wel het licht aan blijven. Dat de Johan Cruijff Arena tegenwoordig met een druk op de knop in een concerthal kan veranderen, betekent niet dat dit in de rust ook per se moet. Een of andere knakker die stond te goochelen met een bal kreeg de spotlights, terwijl Donny van de Beek in het donker mocht gaan warmlopen. Best raar.

Dat soort kunstmatige ingrepen hebben we dit seizoen helemaal niet nodig. Het mag er soms dan wat op lijken, altijd is er wel iemand die iets uit een of andere hoed weet te toveren. Sánchez met zijn omhaal bijvoorbeeld. Daar kan echt geen geregisseerde show tegenop.