Ik weet niet precies waar het vandaan komt. Het zal ermee te maken hebben dat ik een tikkeltje eigenwijs ben en graag fan word van de minder populaire Ajacieden. Een van de eerste namen die ik op een Ajaxshirt liet drukken, was die van Knopper. In seizoen 2002/2003 koos ik niet voor Chivu, Van de Vaart of Litmanen (waar ik nu wel spijt van heb), maar voor Galásek op m’n rug.

Toch is het niet alleen mijn voorliefde voor de minder populaire Ajacieden. Ik vind ook dat Westermann wordt ondergewaardeerd. Ja, zijn debuut was dramatisch. Maar in de spaarzame minuten die hij daarna maakte, vond ik Der Heiko prima spelen. Ik zat toen niet te bibberen op mijn stoeltje.

Westermann maakt het team niet direct beter – en ik pleit dan ook niet voor een basisplaats – hij staat wel zijn mannetje als het nodig is. Daarmee is Westermann nuttiger voor de ploeg dan de vorige ervaren verdediger.

Ja, zijn debuut was dramatisch, maar daarna vond ik Der Heiko prima spelen.

Ik vind het dan ook leuk voor Westermann dat hij in aanloop naar de ontmoeting met Schalke 04 flink wat aandacht krijgt. Als oud-speler van Schalke krijgt de verdediger deze dagen meer interviewaanvragen dan het hele seizoen bij elkaar.

Hij lijkt het zelf ook wel leuk te vinden. “Ik ben de enige Ajaxspeler met een achtergrond bij Schalke, heb daar drie jaar gespeeld. Dan is het normaal dat je veel interviewverzoeken krijgt,” vertelde hij in onze krant tijdens een van die interviews.

Hoe leuk ik het ook voor hem vind, al de aandacht, ergens neemt het ook wat van zijn potentiële cultstatus weg. En dat is misschien wel wat me het meest in Westermann aanspreekt: hij heeft het in zich om cult te worden. En dan ook echt cult, van het soort dat maar een select groepje begrijpt.

Hetzelfde groepje dat helemaal wild wordt als ze bij mij op kantoor het shirt van Atouba zien hangen. Lang niet iedereen begrijpt het – en dat geeft ook niet – maar als je de liefde voor de cultvoetballer met me deelt, hebben we voor uren gespreksstof.

Nu maar hopen dat ik nog een paar keer ‘Der Heiko’ door een stadion kan roepen, dan is mijn seizoen geslaagd. En wie weet komt zijn shirt ooit nog naast dat van Atouba te hangen.