Een kleine wijsvinger gaat richting de aan-knop van onze PlayStation. Het apparaat begint te zoomen en slikt het door Emma gevoerde schijfje gulzig in. Het spel ‘Pro Evolution Soccer 2017’ start zichzelf op en dochterlief beweegt zich handig door de menu’s heen. De wedstrijd die op het programma staat, laat zich raden: Bulgarije vs Nederland, all over again. 

Emma tovert een bijzondere opstelling uit haar joypad: Zo zet ze Cillessen op doel (“Zoet kan er niks van”). Verder spelen onder meer Veltman (“lekker ding!!!!”), Klaassen (“werkt altijd hard”) en uiteraard Matthijs de Ligt. Bondscoach Emma posteert de 17-jarige Ajacied in de spits. Welja joh. Alle ballen op Matthijs!

Bondscoach Emma posteert de 17-jarige Ajacied in de spits. Welja joh. Alle ballen op Matthijs!

 In de menu’s wordt het spelniveau op standje ‘amateur’ gezet, dus het digitale Bulgarije levert op voorhand vermoedelijk weinig tegenstand. De volksliederen worden snel weg geklikt, er moet gevoetbald worden.

Na drie minuten slalomt Pixel-Matthijs zich door de Bulgaarse defensie heen en na een paar klikjes op knopjes en trekjes aan pookjes, ligt de bal in het net. “Zo, dat is beter,” stelt Emma tevreden. Op mijn televisie zie ik hoe De Ligt wordt plat geknuffeld door Klaassen, Memphis, Robben en Sneijder. 

De koek blijkt nog niet op. Emma stuurt de debutant behendig naar nóg zes treffers en De Ligt wordt zodoende de absolute held van Oranje.

“Kan hij dat zondag tegen Feyenoord ook doen,” mompel ik. “Regel ik,” belooft Emma, terwijl het lampje van de PlayStation dooft en de controller in een lade verdwijnt.