Kenny Tete is als eerste bij hem, de rest volgt al snel. Maar ook uitzinnige medespelers krijgen de Burkinees niet tot juichen. Nee, Traoré heeft er van tevoren goed over nagedacht: als ik scoor, juich ik niet. Jullie kunnen mij allemaal wat.

Ja, jongens en meisjes en dat is onze eigen schuld. Wij hebben het in ons hoofd gehaald om kritisch te zijn op de prestaties van de Chelsea-huurling. Daarvoor werden we donderdag gestraft. Een ereronde achteraf? Niks ervan. Traoré ontbreekt. We hebben een groot ego gekrenkt en dat zullen we weten ook.

Vooropgesteld, ik hou er niet van om eigen spelers uit te fluiten. Het hoort niet, vind ik. Maar Traoré moet zich niet zo aanstellen. Zijn prestaties waren de laatste weken ronduit matig en slechts af en toe zagen we iets van zijn klasse. Traoré brengt je in vervoering of drijft je tot waanzin, schreef ik eerder al.

Eigen spelers uitfluiten hoort niet, vind ik. Maar Traoré moet zich niet zo aanstellen.

Lag hij de afgelopen duels niet kermend op de grond na een licht duwtje, dan haalde hij de snelheid wel uit een ogenschijnlijk hoopvolle uitbraak. De Afrikaan oogde ongeïnteresseerd, uitgeblust en leek er allemaal maar weinig zin in te hebben. Als de acties lukken, kom je er prima mee weg. Lukken ze niet, dan pikken supporters die houding niet. Zeker niet als ze uit Amsterdam komen.

Thuis tegen Kopenhagen speelde Traoré eindelijk weer zoals je van hem mag verwachten. Als je weet te scoren, vier het dan gewoon. Voer niet zo'n van tevoren bedacht toneelstukje op. En als je trots je toch zó ongelooflijk in de weg zit, vier het feestje dan in ieder geval met je medespelers. Dan lijkt het nog ergens op.

Nu was het de BV Traoré en daar maak je geen vrienden mee.