Techniek
“Mijn drijfveer is altijd geweest om alles te kunnen met een bal wat de ogen zien. Die instelling is een goede basis geweest. Ik moest het toch al niet van mijn loopvermogen hebben. Mijn eerste jeugdtrainer was Ger Stroker. Hij was zijn tijd twintig jaar vooruit. Ger werkte met speciale hulpmiddelen voor de jeugd. Apparaten waarmee diverse dingen konden worden gedaan; maar wel steeds met de bal. Techniek is en blijf de basis van alles. Als je voeten kunnen doen wat je ogen zien, is het goed.”

Specialisten
“Spelers zijn veelzijdiger geworden. Er zijn nauwelijks specialisten over. Of het nu zwaarder, beter of juist slechter is, dat kan ik niet beoordelen. Het verdwijnen van specialisten in technisch opzicht vind ik wel een gebrek. Een speler moet nog steeds met zijn voeten kunnen uitvoeren, wat zijn ogen zien. Daar zijn beperkingen in geslopen, enerzijds door de taken die de spelers moeten vervullen en anderzijds door de angst om risico’s te nemen. Het rondspelen van de bal is de uiterste vorm van risico vermijden.”

Horloge
"We speelden eens uit tegen Fenerbahce. We wonnen met 2-0 en ik maakte de eerste goal.Na de wedstrijd kwam in het hotel iemand naar me toe en dirigeerde me naar een oliesjeik. Daar had ik helemaal geen zin in, maar het moest toch. Kreeg ik van hem ineens een prachtig horloge voor mijn treffer. Daarvoor moest ik dan wel zijn hand kussen, want dat bleek gebruikelijk te zijn. Ja, dààg; heb ik dus mooi niet gedaan. Dat horloge kreeg ik toch. Plus een enveloppe met een paar duizend dollar erin. Dat klokkie kon ik niet delen, maar die centen wel. Die zijn in de spelerspot beland."

Schedelbreuk
In de stadsderby DWS – Ajax (25 maart 1964) botste Keizer met zijn hoofd tegen dat van verdediger André Pijlman. “Ik was na het duel zelf naar huis gegaan. Volgens mijn moeder lag ik te ijlen op de bank en daarop heeft ze de dokter gebeld. Die dacht in eerste instantie aan een hersenschudding, maar het bleek erger te zijn. Er zat een barst in mijn schedelwand en daardoor waren er hele kleine bloedvaatjes tussen het hersenvlies en de schedel gaan lekken. Dat begon te stollen, waardoor de druk op mijn hersenvlies toenam. Dat dreigde te scheuren. Ik moest meteen geopereerd worden. Ik heb er een zwarte vlek op mijn netvlies aan overgehouden en dat is wel degelijk van invloed geweest op mijn spel. Bij sommige wedstrijden had ik er vrijwel geen last van; alleen in sommige situaties. Kopduels ontweek ik zoveel mogelijk.”

Afgekocht contract
Keizer speelde op 13 oktober 1974 zijn laatste wedstrijd voor Ajax. “Ik wilde geen linksbuiten meer staan, maar op het middenveld spelen. Ik wilde niet meer als een blinde langs de lijn lopen. Hans Kraay senior moest saneren en het elftal vernieuwen. Dat gebeurde overigens niet door geforceerd de confrontatie te zoeken, zoals ik wel eens gelezen heb. Zo was het niet. Ik vond het niet moeilijk om zomaar te stoppen, want ik mocht toch niet meer doen wat ik wilde. Jammer dan. Mijn contract heb ik afgekocht. Ajax heeft me nog aangeboden om manager te worden, want dan zou mijn contract door kunnen blijven lopen. Dat heb ik niet gedaan.”