Ik geniet van oude beelden waarop hij weer een heel middenveld laat schutteren, maar ik kan ook intens vrolijk worden als de corpulente Argentijn met een dikke Cubaanse sigaar in zijn mond poseert.

In mijn kinderjaren keek ik veel Italiaans voetbal. Naast het Nederlandse trio Rijkaard-Van Basten-Gullit ging mijn aandacht uit naar die andere sensatieploeg uit Midden-Italië. In dat prachtige azuurblauwe shirt, met Buitoni (of Mars) als sponsor, genoot ik van La MaGiCa, ofwel de aanvallers Maradona- Giordano-Careca. Mijn god, wat zou ik graag nog eens zo'n shirt op de kop tikken.

Milik had het clubicoon in amper een half jaar tijd al driemaal mogen ontmoeten. De laatste keer kreeg hij op trainingscomplex Castel Volturno een kus en een knuffel van Maradona. Dat was vijf dagen voor mijn bezoekje aan het hermetisch afgesloten complex. Timing is alles, bleek maar weer.

Diego Arek Milik, de initialen kloppen.

De oud-Ajacied koesterde het speciale moment, al had Milik zijn illustere voorganger nooit zien spelen. Met zijn 22 jaar had de oud-Ajacied idolen die waarschijnlijk nooit het niveau van Maradona hadden bereikt, klonk hij verontschuldigend.

We dolden wat over de Italiaanse pers, die zijn trefzekere ploeggenoot en concurrent Dries Mertens inmiddels vereert met de titel Diego Armando Mertens. Kan natuurlijk ook met Milik, als hij het straks weer op zijn heupen krijgt. Diego Arek Milik, de initialen kloppen.

Aangezien zoonlief in huize Zeldenrijk nog steeds treurt om het vertrek van Milik, liet ik de oud-Ajacied een gekocht replicashirtje signeren. Op de terugweg probeerde papa in de fanshop voor zichzelf ook nog een retroshirtje te scoren. Dat bleek onmogelijk. Tussen tientallen tricots van Hamsik, Milik en Callejon was er voor Maradona geen plaats.

Net als bij Ajax en te veel andere clubs ligt de emotionele waarde van je opgebouwde voetballeven vooral in het eigen geheugen en niet fysiek in de clubwinkel. Al mijmerend over Maradona koesterde ik in het vliegtuig dan ook de gedachte dat ik even op hetzelfde veld had mogen staan als mijn gevallen jeugdidool. 

En kijk ik met lichte jaloezie naar het shirtje van zoonlief.