Ik ben opgegroeid met de gedachte dat Ajax de beste club is van de wereld. En in mijn beleving is dat ook altijd zo geweest. Dat krijg je als je als 8-jarig jochie Ajax de Champions League ziet winnen.

Van dat gouden Ajax zijn in seizoen 1997/1998 – ik ben inmiddels 11 en had door dat Ajax ook wel eens kon verliezen – alleen nog de broertjes De Boer, Danny Blind, Jari Litmanen en Edwin van der Sar over. Verder is het vooral een vreemdelingenlegioen samengesteld door Morten Olsen. Maar wel een heel goed vreemdelingenlegioen.

Ajax wordt kampioen met zeventien punten voorsprong op nummer twee PSV. Bedenk daar nog even bij dat Ajax het na het ontvangen van de schaal in Groningen een beetje laat lopen. Van de drie wedstrijden die het dat seizoen verliest, zijn er twee na de kampioenswedstrijd. Bovendien wint Ajax ook nog even in de bekerfinale met 5-0 van PSV.

In mijn beleving maakt het niet uit of Oliseh van dertig of vijftig meter schiet, de bal gaat er toch wel in.

Het is dus een goed stel. Oliseh maakt in dat team vooral indruk op me door zijn verwoestende afstandsschoten. In mijn beleving maakt het bij Oliseh niet uit of hij van dertig, veertig of vijftig meter schiet, de bal gaat er toch wel in.

Als ik nu zijn statistieken bekijk, zie ik dat hij in zijn eerste jaar zes keer heeft gescoord. Niet gek voor een verdediger. En dan kan hij ook nog eens verdedigen. Een soort Davinson Sánchez. Een fysiek sterke verdediger, niet een echt een Ajaxspeler, maar daarom juist wel fijn om naar te kijken.

Na zijn eerste seizoen bij Ajax ben ik fan. Als ik in de zomer het nieuwe uitshirt koop – je weet wel dat lelijke zwarte shirt met witte baan – besluit ik Oliseh achterop te laten zetten.

Of het aan dat lelijke uitshirt ligt, weet ik niet, maar een jaar later is Ajax niks meer. Oliseh en Ajax winnen nog wel de beker. De finale tegen Fortuna Sittard (2-0) blijkt later de een-na-laatste wedstrijd van Oliseh bij Ajax. Ik verlies hem vervolgens uit het oog.

Tot deze week. Hij is weer terug in Nederland en daarmee ben ik weer een beetje terug in mijn jeugd. Heb ik zowaar een reden om de prestaties van Fortuna Sittard in de gaten te houden.