Sorry, soms ben ik hier wat lullig in. Zeker sinds Jan van Halst wil het soms even duren voor ik iemand direct als Ajacied accepteer. “Is dit niveau tegenwoordig voldoende voor het eerste van Ajax?” Zeker bij harde werkers met de beste bedoelingen heb ik vaak mijn bedenkingen. Het type-Dirk Kuijt past nou eenmaal beter bij een andere club.

Het is eerlijk gezegd ook nog niet zo lang dat ik Klaassen helemaal heb geaccepteerd. Een beetje sympathiek je best doen en aardig voetballen kan iedereen wel, bij wijze van spreken. Bij zo’n potje als vandaag zie zelfs ik dat het vaak wel wat anders zit.

ADO-thuis is namelijk een prima ijkpunt. Er niet met minstens 3-0 van winnen en je weet dat het beter moet. Nu liet Ajax zien dat het er prima voorstaat. Er was geen seconde spanning. Negentig minuten dus om te peilen wat het huidige niveau is. Alle klokken gelijkzetten. De thermometers op hetzelfde nulpunt zetten. De weegschalen afstellen op hetzelfde gewicht.

Dat NEC-shirt van Schöne is niet meer door het wit-rood-wit te zien.

Lasse is dus Klasse, duidelijk. Maar zijn de potentiële wereldtoppers Dolberg en Ziyech ook op schema? Vooral bij Dolberg was dat de laatste weken even de vraag. Maar de man van de wedstrijd stelde ons vandaag weer gerust. Of ongerust, als je liever niet hebt dat hij binnenkort naar Londen, Manchester of Barcelona verhuist.

Ziyech had bij de Afrika cup kunnen zijn, maar moest zijn ijking gewoon in Nederland doen en is er ook wel doorheen gekomen. Leuk doelpuntje en wat aardige acties. Hij en Ajax staan er prima voor.

Als de competitie uit 34 keer ADO-thuis bestond, dan werden ze kampioen, geen twijfel. Dat is dan niet zo. Toch ben ik na vanmiddag eigenlijk net zo overtuigd, maar luister vooral niet naar mij. Ik, die te lang aan Lasses klasse heft getwijfeld. Daarbij zal ik mijn kijk op Ajax nooit laten ijken.

Ik kijk wel uit. Kampioen worden ze eind januari, in mijn hoofd, natuurlijk altijd.