Het is altijd een beetje een dooddoener om iemand 'zeg nooit nooit' te horen zeggen, maar bij De Boer krijg je het idee dat het zomaar zou kunnen, nog eens terugkeren als trainer van Ajax. “Ik heb een hele grote, dikke rood-witte band om mijn hart, die kan niemand doorknippen.”

Het is een interessante opmerking die De Boer plaatst tijdens zijn laatste persgesprek als trainer van Ajax. Nog een keer neemt hij 25 minuten de tijd om uitgebreid met het journaille te babbelen en Ajax Life is ook van de partij. De koek was simpelweg op, verklaart de trainer zijn vertrek.

“Op een gegeven moment denk je: moet ik nog wel een jaar doorgaan...? Ik merkte de laatste twee jaar dat het me meer moeite kostte. Niet dat mijn inzet minder was, het kost gewoon meer kracht. Omdat je continu in herhaling valt, je wilt nieuwe energie hebben,” verklaart De Boer, die er een maand of vier geleden al voor zichzelf uit was.

“Of misschien wel vijf maanden terug. Alleen, toen wist mijn vrouw het ook nog niet. Ja, nu wel. Je zit in bed en denkt: ja, ik denk dat dit mijn laatste seizoen wordt. Ik heb het uiteindelijk eerder aan mijn broer verteld dan aan mijn vrouw, dat deed ik pas een maand of twee terug. Ronald vond het een verstandige keuze, zei hij. Hij zag het al aankomen, als broers voel je zoiets meestal.”

Het laatste beeld wat we ons herinneren, was een teneergeslagen De Boer in de spelersbus na het vergooien van de landstitel. Dat moment had voor hem een dubbele lading. “Drie dagen later ging ik vertellen dat ik niet verder wilde, dat wist ik al. Het was zo mooi geweest. Ik had het natuurlijk ook niet verwacht. Er zijn ergere dingen op de wereld, zeggen ze, maar op dat moment voelde het niet zo...”

De vraag is wanneer we De Boer terugzien. Nieuwe energie, een frisse blik, even de handrem erop. Het zijn uitspraken die een halfuur lang terugkeren. Alsof er bijgetankt moet worden. Hij is vanaf zijn veertiende continu met foebele bezig geweest, ging na zijn loopbaan als speler meteen de trainerscursus doen, maar nu is het even klaar.

De Boer: “Ik zal niet stilzitten, misschien ga ik wel lampen ophangen bij mijn vrouw. Maar continu de druk? Misschien mis ik dat wel eventjes niet. Weet je wat een goed idee zou zijn? Golfen! Als het kan met mijn poot... In de laatste vijftien jaar heb ik dat misschien vijftien keer kunnen doen.”