Grappig. Enkele uren voor Ajax in de Johan Cruijff Arena een jubileumfeest organiseert, staan we in de huiskamer van Dick Schoenaker om hem te laten poseren met het kersverse themanummer van magazine Ajax Life. De reden van ons bezoek: de stemmende supporters vinden dat de voormalig middenvelder tot de 125 grootste Ajaxiconen in de roemrijke geschiedenis behoort.

En dus vragen we of hij met de cover van ons magazine wil poseren. “Tuurlijk, geen enkel probleem,” klinkt het sympathiek. Zijn vrouw vraagt ondertussen of wij het feestprogramma kennen van Ajax’ eigen verjaardagsfeestje. We moeten het antwoord schuldig blijven. Amper tien uur later wordt bekend dat Schoenaker erelid van Ajax wordt.

Gefeliciteerd! Erelid van Ajax!   
“Dankjewel. Het was zéér verrassend. Ik zat natuurlijk gewoon op de tribune te kijken naar het programma. Ik zat wat te lullen en had niks in de gaten. Toen hoorde ik ineens mijn naam. Krijg de hik, zeg, dacht ik. Het was een hele verrassing.”

Je vrouw hield zich mooi van de domme…
“Haha, nee! Zij wist ook van niks.”

Je was al lid van verdienste en nu dit erelidmaatschap. 
“Daarvoor moest ik waarschijnlijk toch nog iets meer doen… Het gaat om mijn staat van dienst en dan niet alleen de wedstrijden die ik voor Ajax speelde. Ik heb meerdere functies gehad. Ik zat negen jaar in de ledenraad, zat in het verenigingsbestuur, deed 25 jaar Lucky Ajax en was ook betrokken bij de oprichting daarvan.”

Aanbevolen

Burgemeester Halsema zet Ajax en Van Praag in het zonnetje

Ernst Boekhorst, voorzitter van de bestuursraad, had het in zijn speech ook over loyaliteit.
“Dat zijn allemaal complimenten. Wel leuk natuurlijk. Dat ik lid van verdienste was, vond ik al een hele eer, maar hier had ik totaal niet op gerekend.”

We hoorden iemand hard ‘Opa’ door de Johan Cruijff Arena roepen.
“Dat was mijn kleinzoon Mex van 14 jaar. Ik liep naar het podium en hoorde hem constant ‘Opa, opa’  schreeuwen. Ik heb twee dochters en een zoon. Mijn zoon Perry speelt bij Ajax op zaterdag in het derde amateurteam. Mijn kinderen waren er allemaal. Iedereen heeft goed zijn mond gehouden.”

Het is the day after the night before. Is het besef inmiddels een beetje doorgedrongen?
“Nou, het is natuurlijk wel uniek dat ik op het 125-jarig bestaan van Ajax erelid word… Dat vind ik wel heel apart…” (stilte)

Word je emotioneel, Dick?
“Nou… Toen het gebeurde en ik werd geroepen, moest ik niet janken. Mijn vrouw Astrid moest wel huilen. Ik had last van prikkelende oogjes, ja. Mijn vrouw zit nu nog steeds met tranen in haar ogen. Dit kunnen maar weinig mensen zeggen. Na het voetballen, heb ik veel teruggedaan voor de club. Dat was allemaal uit vrijwilligheid. Ik heb er geen centen aan verdiend, om het zo maar te zeggen.”

Ik kan me voorstellen dat de jubileumavond voor jou daarna anders verliep dan verwacht?
“Ja, natuurlijk! Er waren ontzettend veel mensen. Iedereen feliciteerde me en gunde het me. Dat vond ik echt top. We waren rond één uur thuis. Dat is netjes voor deze oude man, toch?”

Tot slot: wat betekent Ajax in jouw leven?
“Ajax betekent écht héél veel voor mij. Ik heb een wit-rood-wit hart. Ik had er mijn mooiste tijd als voetballer. Ik heb natuurlijk veel sportieve successen met Ajax behaald: zes kampioenschappen en de KNVB-beker. Alleen Europees, hè? Dat blijft een dingetje. Ik had graag een internationale cup gewonnen, maar kwam niet verder dan de halve finales van de Europacup I, waarin we verloren van Nottingham Forest.”

Heeft de imposante lijst met jouw erelidmaatschap al een mooi plekje in huis? 
“Dat wordt even zoeken tussen alle andere spullen die hier hangen, maar dit krijgt een prominente plek. Daar kun je van uitgaan.”

Aanbevolen

SV Ajax en Stadsarchief presenteren expositie over Ajax én Amsterdam