• Ajax Life Podcast #173 - Klassiek logo en galaduel

Van der Vaart begon op de bank. Vanaf daar zag hij dingen die hem bevielen. “Al die grote namen. Prachtig. Het niveau is niet meer wat het ooit was. Ik zat op de bank een beetje te koekeloeren. Het tempo beviel me wel, haha! Toen dacht ik ook: als ik erin kom, ga ik lekker strooien,” vertelt hij lachend tegenover onder anderen Ajax Life.

Dat strooien deed hij dan ook nadat hij inviel. We zagen zelfs een no-look pass die niet helemaal uit de verf kwam. Mooie passjes zagen we ook, al gaat het allemaal niet meer zo soepel als vroeger. Hoe was het weer op het veld te staan?

“Ik heb gewoon een hele slechte enkel. Dat is geen excuus, maar elke stap doet pijn. Dan voel je ook je hamstrings. Het is allemaal gezeik, maar ja... En toch, je wil natuurlijk wel een paar mooie ballen geven. Ik zei ook tegen die gasten, ga nou eens rennen als ik de bal heb!”

Dat deed Ryan Babel op zeker moment. Toen kwam de bal ook meteen. Daar kwam uiteindelijk de 1-0 van Shota Arveladze uit voort. Wie ook nog steeds goed kan rennen, is Simon Tahamata. Van der Vaart was er enorm van onder de indruk. 

“Simon is buitencategorie. Hij is misschien wel de allermooiste persoonlijkheid in het voetbal. Echt uniek. Het doet hem veel verdriet dat hij niet meer bij Ajax werkt. Zo’n man moet je koesteren. Ik hoop dat hij snel terugkomt. Leuk hoor, zo’n voetbalschool, maar het slaat natuurlijk nergens op dat hij daar ergens in Berlijn mee bezig is. Hij hoort gewoon bij Ajax. Hij is 68 jaar en loopt honderd keer soepeler dan dat ik doe. Echt geweldig.”

Aanbevolen

Ajaxlegendes dompelen supporters onder in zalige nostalgie

Ondanks dat een galawedstrijd er eentje is om vooral van te genieten, bleek trainer Van Gaal de boel serieus aan te vliegen. “Ik kwam heel ontspannen hierheen, maar na de speech van Louis… Pfoe! Toen heb ik me toch maar even snel laten masseren, haha! Hij zei in de rust tegen me: ‘Je speelt nog tien minuten… Tien minuten! Dan haal ik je eruit. Maar ik vind je wel goed spelen! Dat vond ik toch mooi.”

Van der Vaart zegt enorm te hebben genoten van een bijzondere dag. “Mijn dochter van zeven was er ook. Zij weet totaal niet wat ik allemaal gedaan heb. Ze ziet af en toe wat voorbij komen. Ik vind dat het eren van oude helden in Nederland langzaamaan beter wordt. Overigens vind ik ‘legende’ wel een naar woord, al snap ik het uiteraard wel.” 

“Het was geweldig al die gasten weer te zien,” gaat Van der Vaart verder. “We worden allemaal wat dikker, maar ons hele leven stond in het teken van topsport. Elke dag weer. De een is daarom wat fitter dan de ander. En dan toch dit er nog uitpersen. Ga er maar aan staan. Mijn zere enkel past nu bijna niet meer in mijn schoen…”

Mooie woorden had Van der Vaart ook voor supporters. “Ze reageerden heel leuk. Het publiek is sowieso veranderd door de jaren heen. In mijn tijd werd er gefloten als je niet goed speelde. Dan bleven mensen weg. Daar werd je als speler wel harder van. Nu zit het stadion ramvol na twee dramatische jaren.”

Dan komt er iemand met een schaal bittergarnituur langs. Van der Vaart: “Ga weg met die frituur, hoor! Daar hou ik niet van!”

En lachend verdwijnt hij richting de kleedkamer.

Aanbevolen

Wij presenteren fotoverslag doordrenkt met nostalgie!