2003: dag, Sjakie!
Het is zondag 31 augustus 2003. PEC Zwolle gaat dan door het leven als FC Zwolle. Ajax wint die middag door een doelpunt van Steven Pienaar. Het is een wedstrijd zonder peper en zout. Hoewel Pienaar de matchwinnaar is, kan maar één man tot hoofdpersoon van de dag worden gekroond: Amsterdammer Sjaak Wolfs.

Wolfs, al vanaf 1974 actief als materiaalman. stopt. Of moet stoppen. Na het laatste fluitsignaal krijgt hij de eer die hij verdient. In een vol stadion. De spelers gaan niet naar de kleedkamer, maar blijven op het veld. Er wordt een erehaag gevormd. Ook met oud-spelers en -trainers.

Sjakie – befaamd om zijn kennis van de noppen onder voetbalschoenen in relatie tot de conditie van het veld – wordt hartstochtelijk begroet door alle supporters op de tribunes. Dat verdient hij ook na zo'n lange trouwe dienst.

Hij, de onbetwiste en legendarische materiaalman van Ajax, houdt ermee op. Verplicht pensioen. Er zijn mooie woorden, cadeaus, een ereronde en veel vlagvertoon. Ook is er een emotioneel dankwoord van de hoofdpersoon zelf. Een ware clubman zoals je er weinig (meer) ziet.

De spelers en supporters tonen hun dankbaarheid en waardering. Ze storten een klaterend applaus uit over Wolfs. Dat er zojuist een povere wedstrijd is gespeeld, doet er even niet toe. Wolfs redt alsnog de dag.

Aanbevolen

Jouta ontroerd door tranen Tahamata bij onthulling borstbeeld

2016: eerbetoon aan de grootste ooit
Het is zondag 3 april 2016. Er staat wederom een emotionele thuiswedstrijd tegen PEC Zwolle op het programma. Dat heeft alles te maken met het overlijden van Johan Cruijff op donderdag 24 maart 2016. In het stadion wordt een condoleanceregister geopend. Ongekend veel mensen, ruim 33.500, komen hierop af.

Het wordt dan ook een emotionele dag. Eentje die al vroeg wordt opgestart. Supporters en oud-spelers maken voor de wedstrijd een wandeling vanuit de Watergraafsmeer naar de toen nog Amsterdam Arena. Een eremars voor de legendarische nummer veertien van Ajax.

Tijdens de wedstrijd is Jordi Cruijff eregast. Hij ziet dat zijn vader groots en waardig wordt herdacht. De Ajacieden spelen in een thuisshirt met daarop een speciaal schildje. Daarop staat een speciaal logo met een portret van Cruijff, in combinatie met rugnummer 14. Davy Klaassen schenkt het shirt na afloop aan Jordi. Ook draagt iedereen rouwbanden. Tijdens de warming-up dragen alle Ajacieden shirts met 14 achterop.

Cruijff wordt op grootse wijze geëerd. Supporters op Zuid ontrollen een werkelijk geweldig doek waarop we Cruijff zien op zijn kenmerkende manier: wijzend in het wit-rood-wit. Schitterend.

De choreo vooraf is ook indrukwekkend. Supporters houden klaargelegde kartonnetjes omhoog, waardoor de naam van Johan groots over twee ringen verschijnt. Aan de korte zijde zien we zijn geboortejaar en het jaar waarin hij ons ontvalt. Aan de zuidkant steken supporters fakkels af tijdens de minuut stilte die in acht wordt genomen.

Scheidsrechter Kevin Blom legt het spel stil in de veertiende minuut. Een applaus volgt. Emoties gieren door het stadion. Ajax moet verder zonder de grootste Ajacied ooit. Aan de andere kant moet er worden gewonnen, want de titelstrijd is spannend. De winst volgt. Lasse Schöne en tweemaal Arek Milik zorgen voor een 3-0-zege. 

Toch is er ook nu maar één hoofdpersoon: Cruijff.

Aanbevolen

Farioli wil dat Ajax volgende stap zet in professionalisering club