Pezen in de provincie is een term die ooit in het leven werd geroepen door Voetbal International. Het weekblad omschreef de voorbereiding op een nieuw seizoen als de zomerparade van de voetballerij. Clubs presenteren zich op de complexen van amateurverenigingen aan boeren, burgers en buitenlui.

Supporters staan gebroederlijk langs de lijn om de eerste oefenpotjes van hun favoriete club van dichtbij te aanschouwen. Zonnebrillen weerspiegelen onder een fijn zomerzonnetje. De gesprekken zijn veelal verwachtingsvol. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Wat gaat er in de transferzomer gebeuren? Wat vinden we van die ene nieuwe aanwinst?

Ondertussen blijft het bier stromen, dringt de geur van gebakken uitjes je neus binnen en weergalmen de Hollandse meezingers uit de naastgelegen feesttent. Dat is grofweg mijn associatie met pezen in de provincie. Eigenlijk is het Ajax op z’n leukst. De club is op dit soort momenten toegankelijker dan anders. Jeugdige supporters kunnen hun helden van dichtbij bewonderen en soms is er zelfs ruimte voor een krabbel of selfie.

Maar als Ajacieden moeten we de door mij bejubelde zomerparade van de voetballerij al een aantal jaar missen. Vanwege veiligheidsoverwegingen weigerden steeds meer gemeenten om onze club te ontvangen. Daarnaast heeft Ajax als voorwaarde dat er op echt gras wordt gevoetbald. Dat maakt de wens om voor publiek te voetballen er niet makkelijker op. Ik schreef er vorig jaar al eens een blog over.

Al met al is onze club deze voorbereiding een stuk toegankelijker dan in voorgaande seizoenen.

Besloten oefenduels of wedstrijden buiten de landsgrenzen waren de afgelopen zomers het gevolg. Het traditionele trainingskamp in De Lutte werd bovendien opgedoekt. En dus miste ik de uitstapjes naar pittoreske plekjes in Nederland waar Ajax neerstreek. En velen met mij. Hoe mooi is het als de club zich kriskras door het land presenteert aan supporters?

Dit jaar hebben we het EK om de zomer van een vleugje voetbal te voorzien,al is het huidige Nederlands elftal niet meer een herkenbare ploeg zoals vroeger, waarvoor straten massaal oranje kleurden. Tijden zijn veranderd. Bovendien is het EK geen clubvoetbal en Oranje geen Ajax. Dat begint toch wel weer te kriebelen.

Des te blijer werd ik van het bericht dat Ajax weer het land intrekt. Vrijdag wordt er weliswaar achter gesloten deuren geoefend tegen PEC Zwolle, maar daarna kunnen we de ploeg van nieuwbakken trainer Francesco Farioli van dichtbij bewonderen. In Wezep en Oldebroek, aan de rand van de Veluwe, wachten vriendschappelijke potjes tegen het Belgische Sint-Truidense V.V. en Rangers FC.

Dat Ajax de voorbereiding afsluit met een besloten oefenwedstrijd tegen Olympiakos is jammer, maar gelukkig kunnen we de talenten een dag eerder wel aan het werk zien tegen Al-Wasl. Al met al is onze club deze voorbereiding een stuk toegankelijker dan in voorgaande seizoenen.

Laat de Ajaxkriebels maar weer komen. Ik verheug me nu al op de geur van vers gemaaid gras, verwachtingsvolle gesprekken, feesttenten en rokende barbecues.

Nu nog duimen voor dat stralende zomerzonnetje.

Aanbevolen

Rijen tot parkeerplaats bij uitverkocht oefenduel tussen Ajax en Rangers