Vanaf 2000 staat er op het Ajaxmiddenveld een speler die als richtingaanwijzer fungeert. Geen man van overdreven emoties of gebaren, meer eentje van de nuttige positionering, de juiste onderbreking, een fijne dieptepass en soms een doelpunt. Zijn juichen op deze foto zegt veel. Ingehouden en toch blij. Hét moment voor fotograaf Ron Richel om af te drukken.

Teammanager David Endt hoort tijdens de voorbereiding op seizoen 2000/2001, in de dagen dat Ajax zich nog in Meppel, Colmschate en Oldenzaal voorbereidt, een treffende omschrijving van de Tsjech Tomás Galásek. “Die Galásek, die is goed. Hij is de olie in de motor van Ajax.”

Deze vrouw, een fanatieke aanhangster die haar club vaak achterna reist, ziet het meteen goed. Richtingaanwijzer, olie, motor. Het zijn onmisbare elementen om een auto te laten functioneren. Los van deze rare vergelijkingen tussen mens en wagen kun je zeggen dat Ajax zonder deze aanvallende middenvelder in zijn eerste seizoen echt minder is.

Er kleeft in zijn eerste periode in Amsterdam iets ongemakkelijks aan de dienstbare Tsjech. Hij komt van Willem II, in het kielzog van Co Adriaanse. Na een paar seizoenen zonder sportief succes, gaat Ajax met deze trainer-coach op zoek naar de eigen identiteit. Zijn aanvoerder bij de succesvolle Tricolores (Champions League in Tilburg!) komt helpen. En dat vindt niet iedereen heel tof.

Te vaak en te makkelijk krijgt hij het labeltje ‘knecht van Co’ omgehangen.

Raar, maar waar: aanvoerder Galásek wordt in het begin niet beoordeeld op zijn zeer functionele spel in het wankele team, laat staan op zijn negen doelpunten dat seizoen. Te vaak en te makkelijk krijgt hij het labeltje ‘knecht van Co’ omgehangen. Onterecht, zo blijkt.

In Galáseks tweede jaar vertrekt Adriaanse in de winterstop. Ronald Koeman is de nieuwe trainer. De man uit Frýdek-Místek voetbalt zich vrij geruisloos terug in het elftal, na een lange knieblessure. Toch is hij een beetje bevrijd, lijkt het.

Cristian Chivu draagt de aanvoerdersband. Jan van Halst, weer in genade aangenomen, is zijn nieuwe kompaan op het middenveld. Samen zorgen ze dat er een gedegen blok voor de verdediging staat. Hij wint met zijn Ajax dat seizoen de dubbel.

Zijn mooiste moment? Nou, misschien is dat toch een heroïsche avond in augustus 2003. Ajax speelt de laatste voorrondewedstrijd van de Champions League, thuis in de toenmalig Amsterdam Arena. Het wordt verlengen tegen Grazer AK, met een golden goal als recept.

In de 103e minuut krijgt Ajax na hands een penalty. Wesley Sonck, Zlatan en Wesley Sneijder kijken weifelend naar Galásek. Hij pakt de bal, neemt zijn verantwoordelijkheid en scoort. “Mijn moeilijkste en belangrijkste doelpunt voor Ajax,” zegt hij later.

Dit is een artikel uit onze nieuwe rubriek: Stop de tijd. Wekelijks pakken we een beeld uit het archief van fotograaf Ron Richel, rond de eeuwwisseling de vaste plaatjesmaker van Supportersvereniging Ajax.

Aanbevolen

Stop de tijd: een stille Finse strijder