Door Irma van der Burg

Ik herinner me liever de legendarische 8-2-thuiszege in 1983. En Richard Witschge die in 1997 met een 4-0-voorsprong aan de linkerkant naar voren opstoomde, terwijl hij de bal hooghield. En de 2-1 van Riechedly Bazoer die Kenneth Vermeer in 2016 kansloos liet met een snoeihard afstandsschot. En meer recent Antony als matchwinnaar aan het einde van de wedstrijd in 2022. Een 3-2-overwinning die hij vierde bij de F-side, waar ik al jaren sta.

Uit herinner ik me vooral nog de keer dat ik – lang geleden – voor Feyenoord moest juichen. De harde kern daar keek naar ons omdat we juichten voor Ajax. We wilden geen klappen. Ik weet inmiddels dat in De Kuip juichen voor Ajax niet slim was.

Andersom zou dat immers ook zo zijn, maar bij het KNVB-bekerduel tussen Ajax Vrouwen en Feyenoord was dat dinsdag geen probleem. Ik was op De Toekomst en zag al snel op onze tribune een paar Feyenoordsupporters. Ze waren duidelijk herkenbaar aan het Rotterdamse clubtenue. De twee rivalen treffen elkaar in de halve finale van het bekertoernooi. Het is in tegenstelling tot de avond ervoor droog en zonnig op het trainingscomplex van Ajax. Koud is het wel.

Het leuke van De Toekomst is dat je dicht op het veld zit. Bij de warming-up sta ik aan de zijkant van het veld en bewonder ik Ajax Vrouwen van dichtbij. Net als bij Ajax 1 eindigen ze de warming-up aan de zijkant bij pionnetjes die al klaarliggen. Ik mis hierbij het gejuich van de F-side en de aanmoedigingen als ze naar binnen gaan. Ik mis ook het gezang.

Ik was op De Toekomst en zag al snel op onze tribune een paar Feyenoordsupporters. Ze waren duidelijk herkenbaar aan het Rotterdamse clubtenue.

Hoewel, het gezang van de F-side bij Ajax - Feyenoord kan ik niet waarderen. Dat met kakkerlakken kan ik nog wel hebben, maar de rest vind ik persoonlijk niet oké. En andersom eveneens. Wat ze in Rotterdam zingen, kan ook echt niet. Bij het duel tussen de twee damesploegen is het echter rustig. Geen gezang en geen vuurwerk.

Ajax Vrouwen komt op een 1-0-voorsprong door een doelpunt van Tiny Hoekstra. Helaas zet Ajax de overmacht niet in meer doelpunten om en komt Feyenoord op gelijke hoogte. Een verlenging volgt. Dat is balen. Mijn man – die totaal niet om voetbal geeft – wacht thuis op me. En het is koud. Uiteraard blijf ik. Voor tijd weggaan, is geen optie. Nooit.

Sherida Spitse scoort gelukkig uit een penalty, na een overtreding op Chasity Grant. Ik ben fan van Grant. Ze is snel, sterk en kan ook nog eens honderdtwintig minuten blijven gaan.

Met een 2-1-zege en een finaleplaats op zak, liggen ook hier ballen aan de zijkant klaar om in het publiek te schieten. Hoewel, op De Toekomst worden de ballen van zo dichtbij niet geschoten. Ze worden gewoon weggegeven. Logisch.

Ik verwacht Ajax Vrouwen na afloop voor de hoofdtribune om samen te juichen, zoals ik dat gewend ben op de F-side. Dat gebeurt niet. Gelukkig vierde ik zondag met mijn vrienden aan m’n zij een feestje met de spelers na de 2-1-winst op FC Twente. We hadden genoten van een fijne tweede helft, waarin we een uitblinkende Kenneth Taylor zagen.

Het duel van Ajax Vrouwen op dinsdag was leuk, maar de blijdschap die ik zondag voelde, is daarmee toch echt niet te vergelijken.

Aanbevolen

Zonder mijn vrienden aan m’n zij (deel vier)