• Stem hier op jouw Ajacied van de Wedstrijd

Geen vlaggetjes
We weten dat niet iedereen fan is van witte vlaggetjes, maar het was toch een vreemde gewaarwording geen Slavenkoor voorafgaand aan een Europees avondje in de Johan Cruijff Arena te horen. Het is immers traditie. Liefhebbers en verzamelaars van de vlaggetjes kregen echter slecht nieuws: deze konden niet tijdig in Amsterdam worden afgeleverd.

Ondanks de aankondiging vooraf, was het voor velen even schakelen. We zagen verwarde supporters zoeken naar een wit vlaggetje onder hun stoeltje. Maar ja, daar lag natuurlijk niks… Het wapperen met een witte vlag staat doorgaans voor overgave, dus als je het zo vertaalt, past het ook wel in de situatie waarin we verkeren. 

Droomstart!
Het enige medicijn tegen onrust, zijn goede resultaten op het veld. Op dat gebied kon Ajax wel een opsteker gebruiken. Precies dat kreeg het vroeg in de wedstrijd. De defensie van Olympique Marseille schatte een lange bal van Jay Gorter compleet verkeerd in. Als je dan in een sprintduel met Carlos Forbs komt, weet je hoe laat het is. De Portugees ging op de brommer richting Pau López, zocht een hoek uit en maakte het beheerst af.

Gorter was overigens niet alleen belangrijk met een assist, maar voorkwam ook dat Ajax een snelle gelijkmaker om de oren kreeg. Door geklungel achterin stond Pierre-Emerick Aubameyang plots oog in oog met de Amsterdamse doelman. Gelukkig kwam laatstgenoemde als winnaar uit de strijd.

Doei, voorsprong…
Kenneth Taylor werkte absoluut hard, maar had zijn vizier niet op scherp staan. Dat was bij Steven Berghuis wel anders. Hij stond vogeltjevrij bij een corner en schoot overtuigend de 2-0 tegen de touwen. Een heerlijk begin van Ajax, ware het niet dat Olympique Marseille via Jonathan Clauss al snel iets terugdeed. Dankzij een grote portie geluk werd voorkomen dat de voorsprong in rook opging.

Het bleek uitstel van executie. Goede momenten werden afgewisseld met slechte. Op dit niveau kunnen juist die slechte momenten je fataal worden. Vooral verdedigend is het ontzettend broos bij Ajax. Olympique Marseille profiteerde gretig van de gaten die de thuisploeg achterin liet vallen. Je voelde de 2-2 van Aubameyang dan ook aankomen.

Doei, voorsprong… Deel twee
Waar we hiervoor nog schreven dat het vizier van Taylor niet op scherp stond, daar maakte hij na rust zijn eerdere gemiste kansen goed. Forbs – die de hele wedstrijd al dreigend was – legde de bal uitstekend klaar voor de middenvelder, die op zijn beurt de brie-twee (ja, sorry) achter López werkte. De ongelukkig spelende Benjamin Tahirovic zag het vanaf de bank gebeuren. Hij werd in de theepauze gewisseld voor Silvano Vos.

Steven Bergwijn had het zijn ploeg heel wat makkelijker kunnen maken door de marge naar twee te tillen, maar kreeg een voorzet van Brian Brobbey niet in het doel. Van dichtbij schoot de aanvoerder recht op de keeper. Het was sowieso een wedstrijd waarvan je moeilijk kon voorspellen hoe het zou aflopen. Aan beide kanten zagen we fouten, kansen en missers.

Lichtpuntje?
Missen deed Aubameyang in ieder geval niet. Ajax liet zich verdedigend opnieuw verrassen door de 34-jarige aanvaller. Hij mocht zomaar naar binnen snijden, waarna het hangen was. Gorter zat er nog wel met een handje aan, maar het was niet genoeg. Voor de neutrale kijker was het ongetwijfeld een heerlijke wedstrijd. Maar ja, dat zijn we natuurlijk niet. Ajax eindigde het duel nog met tien man, nadat de verder uitstekend ingevallen Vos zijn tweede gele kaart kreeg. 

De conclusie na het 3-3-gelijkspel tegen Olympique Marseille? We zagen in elk geval bezieling. Dat is wat je op z’n minst mag verwachten. Was het goed over de hele linie? Nee, zeker niet. Maar dit Ajax toonde tekens van leven. Het is een lichtpuntje in aanloop naar de klassieker. Een kleintje, maar toch.