• Breng hier een (protest)stem uit op jouw Ajacied van de Wedstrijd

Gewijzigde opstelling door pijntjes
Maurice Steijn gaf in aanloop naar het uitduel met Utrecht aan dat een viertal spelers met pijntjes kampte. Daarvan was Benjamin Tahirovic de enige die de basiself haalde. Branco van den Boomen (gepasseerd) en Steven Berghuis (niet volledig fit) begonnen op de bank, terwijl Devyne Rensch er in de Domstad helemaal niet bij was. De jonge Kristian Hlynsson was daarom voor de tweede keer dit seizoen onderdeel van de startformatie.

Ook voor Anton Gaaei en Borna Sosa waren er basisplaatsen. Steijn gaf voor de camera van ESPN tekst en uitleg over de keuze voor de Kroaat op linksback. “We willen naar vastigheden werken, maar sluiten de ogen niet om soms tactisch te wijzigen. Met Sosa denken we iets makkelijker onder de druk uit te kunnen voetballen.”

Gifbeker wordt zwembad
We hoopten dat Ajax met nieuwe energie uit de interlandperiode was gekomen, maar in Stadion Galgenwaard zagen we helaas weinig verbeterpunten. Het was in de eerste helft vooral een kwestie van tegenhouden. Opbouwend kwam Ajax er zelden uit. Er was niets dat ook maar leek op een plan. Dat is in deze fase van de competitie serieus zorgwekkend. 

Na een halfuur leek Ajax iets meer controle te krijgen. Dat had vooral te maken met de storm genaamd Utrecht die ging liggen. Er waren kansjes voor Steven Bergwijn en Hlynsson, maar een treffer zat er niet in. Tijdens blessurebehandelingen was het druk bij de bank van Ajax. Steijn en zijn assistenten probeerden het een en ander te repareren, maar zonder resultaat.

Sterker nog, Ajax kwam op achterstand. Ryan Flamingo kreeg een weggekopte voorzet voor zijn voeten, aarzelde niet en schoot raak. Van druk op de bal was geen enkele sprake. Het werd allemaal nog erger toen Mike van der Hoorn vlak na rust de 2-0 achter Jay Gorter kopte. Even leek de doelman redding te brengen, maar de bal was toch echt over de lijn. We konden zo langzamerhand niet meer spreken van een gifbeker, maar een heel zwembad.

Van verdriet naar vreugde
We vroegen ons in Utrecht hardop af hoeveel pijn een Ajaxsupporter kan verdragen, tot Hlynsson plots de aansluitingstreffer maakte. De IJslander werkte een voorzet van Sosa met de borst binnen. Hetzelfde recept werd drie minuten later herhaald. Opnieuw slingerde de Kroatische linksback de bal voor en wederom was Hlynsson het eindstation.

Zo lag de wedstrijd opeens helemaal open. De Galgenwaard was muisstil, op twaalfhonderd meegereisde Ajacieden na. Zij konden tien minuten na de gelijkmaker opnieuw juichen. Bergwijn mocht aanleggen vanaf elf meter en schoot zijn ploeg op voorsprong. Zo draaide Ajax het in tien minuten helemaal om.

En weer keihard terug naar verdriet…
Even droomden we van de eerste overwinning sinds augustus, maar Utrecht gooide snel roet in het eten. De net ingevallen Jens Toornstra bracht de Domstedelingen weer op gelijke hoogte. Gezien de vrijheid die de middenvelder kreeg, leek het net alsof de Ajacieden niet doorhadden dat hij in de ploeg was gekomen.

Er gebeurde sowieso veel, want bij Ajax moest Gorter het veld geblesseerd verlaten. Diant Ramaj nam zijn plek onder de lat in. Ook werd het duel tijdelijk gestaakt vanwege een bekertje op het veld. De acht minuten die volgden, pakten dramatisch uit. Oscar Fraulo maakte er diep in blessuretijd 4-3 van. Wederom een keiharde tik op de neus. Dat kon er ook nog wel bij…

Door de nederlaag in Utrecht zakt Ajax naar de zeventiende plaats op de ranglijst. Een vernieuwde selectie, blessures, bestuurlijke malaise… Het helpt allemaal niet mee. Maar als er in oktober nog steeds geen verbetering zichtbaar is, kunnen we niet anders dan ook naar de staf te kijken.

Wanneer houdt de ellende op?