Alles gebeurt met een reden volgens Rensch. Hij zegt het meerdere keren tijdens een uitgebreid vraaggesprek. “Ik ben gelovig en denk dat iets niet zomaar gebeurt, ook al is het vaak lastig te zeggen waarom dan precies,” aldus de Ajacied.

In een seizoen waarin het chagrijn bij de club overheerst na de Europese teleurstellingen, het ontslag van Alfred Schreuder en het te vroeg loslaten van de titelkansen, beleeft Rensch persoonlijk een aardig jaar. Tot zijn blessure speelde hij 22 van de mogelijke 22 eredivisieduels. Steeds als basisspeler.

Toch krijgt Rensch veel te maken met kritiek van analisten en supporters. Dat hij pas twintig is, telt voor veel mensen niet meer. Twee jaar geleden verzuchtte hij bij Andy van der Meijde in de auto nog dat het hem zo vaak werd gevraagd of hij besefte dat hij pas achttien was.

“Dat interview is alweer twee jaar terug. De tijd gaat snel, man,” klinkt het uit de mond van Rensch. “Ik ben een paar jaar verder, maar ik heb nog veel te leren. Ik ga nog veel fouten maken en nog veel goede dingen doen. Het belangrijkste is dat ik elke training en elke wedstrijd beter wil worden.”

Aanbevolen

Ajax Life 9: wijze lessen voor Sven Mislintat?

De kritiek op zijn persoon laat hem niet onbewogen, maar hij put er ook kracht uit. “Als je kritiek krijgt, betekent het dat mensen nog altijd een bepaalde verwachting van je hebben. Dat ze vinden dat je beter kan dan je laat zien,” stelt hij. “Dat is alleen maar een goed teken, want dan heb je toch al dingen goed gedaan.”

Verwachtingen waren er inderdaad. Ingegeven door zijn stormachtige entree als vervanger van Noussair Mazraoui in seizoen 2020/2021. Oranje kwam ook al snel. Prompt werd hij voor een documentaire bestempeld als een van de parels van Amsterdam.

In de docu zien we hoe Rensch een moeizaam seizoen na zijn debuutjaar beleeft. Hij zit vooral op de bank. “Het was niet het jaar waarop ik had gehoopt. Ik was ongelukkig, zat niet lekker in mijn vel. Nu denk ik dat ik het misschien te groot maakte voor mezelf. Het was niet gek dat het iets minder ging.”

“Toen ik bij het eerste kwam, was iedereen heel tevreden over me. Een seizoen later kon ik niet laten zien wat mensen van me verwachtten. Dan is het logisch dat ze bepaalde dingen gaan denken of zeggen. Daar moet je als speler mee dealen.”

Rensch was zoekende. Binnen en buiten Ajax. Hij verhuisde van Lelystad naar Amsterdam. Weg van zijn moeder, zijn vleugels uitslaand. Binnen een jaar keerde hij terug naar zijn geboortestad. “Amsterdam beviel wel, maar ik kon een mooier huis krijgen in Lelystad. Dat ik weer dichter bij mijn moeder woonde, speelde in de keuze ook mee.”

Het hele interview met Rensch vind je in de nieuwe editie van ons magazine Ajax Life. Wil jij het magazine ontvangen en profiteren van andere voordelen van het lidmaatschap? Word dan lid! Nieuwe aanmeldingen worden verwerkt vanaf 1 juni.

Aanbevolen

Álvarez over vurig spel: ‘Ik zal mijn stijl nooit veranderen’