• Een (protest)stem uitbrengen op jouw Ajacied van de Wedstrijd kan hier

Geslaagde schijnbeweging
De eerste schijnbeweging van Ajax zagen we al ruim voor de aftrap. De selectie van Alfred Schreuder reisde in een anonieme bus af naar Rotterdam en arriveerde net wat vroeger dan normaal. Bijna niemand had het door, waardoor de Ajacieden relatief rustig het stadion konden betreden. Het was van Amsterdamse zijde een van de weinige geslaagde schijnbewegingen van de dag.

Camera’s op het dak
Dusan Tadic rondde de warming-up zoals gebruikelijk solo af. Toen iedereen al lang en breed de kleedkamer had opgezocht, schoot de Serviër nog even twee ballen op het doel. Het leverde hem een striemend fluitconcert op, maar uit die vijandigheid haalt Tadic meestal extra energie.

Aanstekers kreeg de aanvoerder ditmaal niet naar zijn hoofd geslingerd, want rondom het volledige veld had Feyenoord hoge netten geplaatst. Het gevolg was wel dat ESPN de camera’s zo’n beetje op de Maastoren moest bevestigen om de wedstrijd toch goed in beeld te brengen. Zodoende kreeg televisiekijkend Nederland een vogelview aangeboden, waarbij de palen en netten niet te omzeilen vielen.

Ajax speelt figurantenrol
Schreuder vertelde vooraf dat hij een dominant en brutaal Ajax wilde zien. Mooie woorden, maar we zagen er lange tijd nul komma niks van terug. In de tweehonderdste klassieker vertolkte Ajax voornamelijk een figurantenrol. Week na week hopen we verbetering te zien in het spel van ons cluppie, maar eigenlijk komen we telkens van een koude kermis thuis.

Met het nodige vuurwerk en vocaal geweld hadden de supporters in de afgelopen twee dagen het belang van de klassieker nog maar eens benadrukt. Amsterdam tegen Rotterdam. Alles geven voor de club en de stad. Werken wilde Ajax nog wel, maar dan vooral om overeind te blijven.

Met Steven Berghuis, Davy Klaassen en Kenneth Taylor op het middenveld hoopten we meer voetbal te gaan zien, maar de equipe van Schreuder oogde veelal als een onsamenhangend geheel. Het lukte geen moment de bal voor langere tijd in de ploeg te houden en van enig doordacht positiespel was geen sprake. Een pijnlijke conclusie op een droevige middag in De Kuip.

Paixão doet Ajax pijn
De defensie – ditmaal bestaande uit Jorge Sánchez, Edson Álvarez, Jurriën Timber en Calvin Bassey – werd al snel onder druk gezet. Zonder dat Feyenoord overigens echt goed voetbalde. Ook de stadionclub kreeg weinig uitgespeelde kansen, maar was wel trefzeker. Na een ietwat nonchalante bal van Berghuis, kon Feyenoord omschakelen. Igor Paixão schoot vervolgens knap raak van afstand.

Ajax stelde daar kansen voor Mohammed Kudus (kopbal naast) en Timber (gered door Bijlow) tegenover. Het waren spaarzame lichtpuntjes, want verder was er bij ons toch vooral veel ergernis over het vertoonde spel. De laatste keer dat Ajax met de borst vooruit het veld opstapte en het initiatief overtuigend naar zich toetrok, is tijden geleden.

Klaassen redt punt
Pas twintig minuten voor tijd zagen we eindelijk wat vuur bij de Ajacieden op het veld. Brian Brobbey en Steven Bergwijn waren inmiddels binnen de lijnen gekomen. Nadat Kudus een grote kans op de gelijkmaker onbenut liet, was het luttele tellen later wel raak.

Een inzet van Bergwijn werd bij de tweede paal door Klaassen – via Mats Wieffer – tegen de touwen gewerkt. Een kus op het clublogo volgde, want Davy is een echte en kent het belang van deze wedstrijd. Voldoende voor een driepunter was het echter niet, ondanks dat beide ploegen in de slotfase ineens wel vol voor een driepunter gingen. Met het gelijkspel schiet Ajax uiteindelijk maar weinig op.

Zes eredivisieduels op rij niet winnen, blijft Ajaxonwaardig. Het spel bood nauwelijks aanknooppunten die op verbetering wijzen. Er moet heel snel iets wezenlijk veranderen. Door het gelijkspel in De Kuip blijft koploper Feyenoord een voorsprong van vijf punten houden, terwijl ook PSV inmiddels twee punten meer heeft.