Hedwiges Maduro beleefde op 17 april 2005 naar eigen zeggen zijn jongensdroom. Als kind van de club Ajax dompelde hij De Kuip in rouw met de winnende 2-3 in extra tijd. Met welk gevoel kijkt Maduro uit naar zondag? We belden hem op.
Hoi Hedwiges, jij kunt als geen ander vertellen wat het betekent om als Ajacied een klassieker in De Kuip te spelen.
“Kijk, je wordt ermee opgevoed. Ik speelde natuurlijk ook in de Ajaxjeugd. Daar krijg je al mee hoe speciaal deze wedstrijd is. De meest speciale van heel Nederland. Dat merk je al aan de manier hoe je naar zo’n confrontatie toeleeft en hoe je naar zo’n wedstrijd gaat. In de jeugd hadden we Ajaxbusjes, maar als we naar Rotterdam gingen, reden we in neutrale busjes. Puur vanwege de veiligheid.”
“Ik kreeg dus van jongs af aan mee dat dit anders was dan anders. Het zijn toch de twee grootste clubs van Nederland die tegen elkaar spelen. Daar hoort veel rivaliteit bij. Ik herinner me het gevoel dat ik altijd per se wilde winnen. Je weet en beseft ook dat er heel veel supporters zijn die daar het hele jaar naar uitkijken. De mensen leven echt naar die twee wedstrijden in het jaar toe. Dat maakt het zo speciaal. Iedereen praat erover.”
Spelers onderling voelen die rivaliteit wel wat minder, toch?
“Ja, precies. Dat is ook het gekke. De meesten kennen elkaar door de jaren heen van vertegenwoordigende elftallen. Je kent elkaar dus goed als mens, maar op het veld is daar bij deze wedstrijden echt geen ruimte voor. Binnen de lijnen ben je dan even geen vrienden van elkaar. Dan ga je ervoor. Buiten en voor de wedstrijd is het wel gewoon altijd goed.”
Hoe ging jij om met de vijandigheid van het publiek in De Kuip?
“Ik vond het lekker. Je wil altijd een stadion stil proberen te spelen. Dat moet uit jezelf komen. Het joelende en fluitende publiek in De Kuip werkte altijd extra motiverend voor mij, al kan ik me ook voorstellen dat het voor extra druk kan zorgen. Dat is voor iedereen verschillend.”
“Deze klassieker is er uiteraard wel eentje onder hoogspanning. Als speler weet je dat je moet winnen. Anders wordt het gat wel heel groot. Los van het publiek is dat dus al extra druk van het sportieve. Als topsporter moet je jezelf altijd kunnen motiveren, maar bij deze topwedstrijden is dat wel makkelijker. Ik weet zeker dat iedereen zondag tot op het bot geconcentreerd en gefocust is. Zeker weten. Die wil zal er bij Ajax zijn. Of het eruit komt, dat is een tweede.”
Jouw meest memorabele klassieker is vast die uit 2005, toen je de in de extra tijd de winnende 2-3 maakte.
“Haha, zeker weten! Voor een Ajacied kan het bijna niet beter… De winnende maken in de blessuretijd. Dat was een geweldige ervaring en een jongensdroom. Die hele wedstrijd was spectaculair trouwens. Het was een heerlijke comeback, ook met die goal van Zdenek Grygera. Voor mij is dit met recht een hele speciale klassieker geweest.”
Hoe beleefde je dat doelpunt? Kun je dat gevoel nog terughalen?
“Ik beleefde het allemaal in een soort van roes, hoor. Feyenoord kreeg een corner, maar die wisten we uit te verdedigen. Vanaf dat moment is het voor mij een soort waas. Ik weet dat ik naar voren liep. Niet in een tempo om te gaan scoren, of zo. Ineens besefte ik dat ik volledig vrijliep. Ik liep in mijn eentje op het middenveld en vroeg me echt af waar iedereen was.”
“Toen begon ik iets te versnellen en ineens waren we in hun zestien. Het ging allemaal zo snel. Hatem Trabelsi legde de bal voor me neer en ik schoot ‘m in de bovenhoek. Ik scoorde niet zo veel, dus wist ook helemaal niet zo goed hoe ik moest juichen, haha. Ik kon niet naar onze supporters, want die waren er niet. Uiteindelijk kwam ik via een boog bij onze dug-out terecht om het met iedereen te vieren.”
Weet je nog hoe De Kuip reageerde?
“Fluiten natuurlijk. Ik zag mensen zelfs huilen. Er werd ook met aanstekers gegooid, en zo. Dat laatste hoort niet, maar die emoties horen ook een beetje bij deze wedstrijd. Het moet niet uit de hand lopen, maar ik was niet anders gewend.”
Hoe zie jij momenteel het verschil tussen Ajax en Feyenoord?
“Ajax liep de laatste jaren natuurlijk enorm weg van Feyenoord. Financieel, maar ook qua spel. Nu zie je dat Feyenoord weer opkrabbelt. Dat zie je aan de stand, maar ook aan een andere visie. Ze zijn weer aan het opbouwen en bezig om het gat weer wat te verkleinen. Als Feyenoord zo blijft doorgaan, dan zullen ze ook weer spelers voor meer geld verkopen.”
“Als je kijkt naar de selecties van de afgelopen jaren, dan had Ajax steevast verreweg de beste selectie. Toen ik nog speler van Ajax was, waren de verschillen niet zo groot als de laatste seizoenen. De klassieker was in mijn tijd best een gelijkwaardige strijd voor mijn gevoel. Nu wordt weer de vraag gesteld wie de favoriet is voor zondag. Dat die vraag überhaupt wordt gesteld, is veelzeggend.”
Wat verwacht je van zondag?
“Ik verwacht dat Feyenoord meteen volle bak druk vooruit gaat geven. Vol gas met het publiek erachter. Ze zullen Ajax totaal geen lucht willen gunnen. Ik denk dat Ajax veel op zoek gaat naar Francisco Conceição, de eerste vijf minuten. Dat ze hem proberen te gebruiken met z’n snelheid. Het is zaak om die eerste druk van Feyenoord te ‘ontwijken’ en gooi die bal dus maar in de hoek waar Conceição loopt. Wellicht Steven Bergwijn aan de andere kant. De backs zijn vaak weg en dan kom je automatisch iets meer in de omschakeling. Daar kun je Feyenoord wel pijn mee doen.”
Hoe kijk jij naar de situatie bij Ajax? Leef je mee?
“Ik weet natuurlijk niet wat er allemaal intern gebeurt, maar je hoort genoeg. Het is duidelijk dat er geen eenheid is. Niet zo lang geleden wist iedereen wat zijn of haar taak was. Er was onder Frank de Boer en Erik ten Hag geen onduidelijkheid. Zij zorgden voor rust. Iedereen wist wat-ie moest doen en wat de taken waren. Het duo Ten Hag en Marc Overmars zorgde ook voor duidelijkheid. De verantwoordelijkheden waren helder en nu is dat niet zo. Daardoor krijg je veel stromingen met afwijkende meningen. Bekijk alle interviews van de laatste weken maar. Het zorgt alleen maar voor onrust en speculaties. Het gaat vaak niet eens over het voetbal zelf.”
“Er zijn ook echt heel veel nieuwe spelers gekomen, maar er is bij de start van het nieuwe seizoen te weinig gedaan aan verwachtingsmanagement. Het had aan de voorkant handig geweest om je doelstellingen duidelijk te maken richting media en supporters. Ajax heeft de afgelopen periode niet goed gecommuniceerd. Leg uit wat er gaande is en wat er speelt. Het managen van verwachtingen hoort er ook bij. Communicatie zou nu het belangrijkste woord bij Ajax moeten zijn. Op alle fronten en in alle geledingen. Zowel in- als extern. Daar is veel fout gegaan.”
Het is niet fraai, nee... Tot slot, waar ga je de klassieker kijken?
“Lekker thuis! In alle kalmte. Dat vind ik fijn, haha! Ik wil het rustig kunnen volgen. Ik kijk ook vanuit tactisch oogpunt en vind het interessant om te zien wat de plannen van beide teams zijn. Dat doe ik het liefst alleen.”
Sluit je aan bij onze ruim 135.000 leden. Samen staan we achter Ajax. Omdat SV Ajax opkomt voor jouw belangen ben je nog meer met Ajax verbonden.
* Prijzen lidmaatschappen verschillen per leeftijdsgroep en aantal leden per gezin.
Voorrang bij kaartverkoop
Tijdens evenementen dichtbij spelers
Heel veel korting, acties en prijzen!
© 2024 ajaxlife.nl – Powered by TRES