Daarbij doel ik niet op de verschillende weersomstandigheden, al sluiten die ook uitstekend aan bij het sentiment dat heerst rondom onze club. Buiten is het momenteel grauw en treurig. Precies zoals we ons de laatste tijd ook voelden als het Ajax betrof. Onder de Portugese winterzon was dat vorig jaar nog heel anders. Zoals bijna alles anders was.

We gaan even terug naar dinsdag 4 januari 2022, toen een goedgemutste Erik ten Hag de aanwezige journalisten groette. Antony verscheen dollend op het trainingsveld met zijn maatje David Neres. De van een blessure herstellende Lisandro Martínez fietste de benen los en Naci Ünüvar nam alle tijd om met aanwezige supporters op de foto te gaan.

Nico Tagliafico was even fanatiek als altijd, het hesje van Perr Schuurs werd kapot gescheurd en Ryan Gravenberch en Noussair Mazraoui wisten nog niet van hun latere transfer naar Bayern München. Zelf maakte ik als aanwezige journalist een interviewafspraak met Daley Blind en Marc Overmars. Geen van allen is 365 dagen later nog present in Amsterdam. Het kan verkeren en stemt soms weemoedig. Over een grote metamorfose gesproken.

Wat in de Algarve het gesprek van de dag vormde? Supporters spraken volop over de foutloze groepsfase in de Champions League. En Remko Pasveer werd geprezen. Met slechts drie tegengoals in de eerste seizoenshelft jaagden de Amsterdammers op een stokoud eredivisierecord. Momenteel staat de teller al op zeventien tegengoals in veel minder wedstrijden.

De spelers en trainer zijn aan zet. Zij kunnen ervoor zorgen dat in Amsterdam het zonnetje weer gaat schijnen.

Het doet allemaal een beetje pijn. De roze wolk waar we op zweefden, is in relatief korte tijd veranderd in een donderwolk. Optimisme heeft plaatsgemaakt voor chagrijn. Soms verlang ik terug naar het weekje in Portugal, toen alles nog rozengeur en maneschijn was.

Het duurde uiteindelijk slechts drie dagen. Corona gooide vervolgens roet in het eten, waardoor de selectie vervroegd huiswaarts keerde. Vanaf dat moment strompelde Ajax met ups en downs naar de 36ste landstitel. Buiten de lijnen was het ook steeds vaker onrustig. Denk aan het gedwongen vertrek van Overmars, de perikelen rondom Andre Onana, de drukke transferzomer en de nog altijd vacante positie in de Raad van Commissarissen. 

Ondanks dat Ajax nog voldoende presteerde om het landskampioenschap veilig te stellen, ging de lijn in een voortgangsgrafiek neerwaarts. Daarom gebruik ik deze 4 januari 2023 graag als nieuw ijkpunt. Laat dat lijntje nu maar de omgekeerde weg bewandelen.

Mijn vertrouwen in Ajax is nog broos. Het spel voor de winterstop was ronduit teleurstellend, de vele positiewisselingen voelen voor mij onlogisch en de oefenduels met Blackburn Rovers FC, FC Volendam en Telstar geven allerminst een boost aan het zelfvertrouwen. Toch kriebelt het weer. Ondanks alles heb ik zin in NEC-uit en laat ik mij graag verrassen.

Dat is dan ook wel weer het mooie aan onze club. Of het nu dooit of vriest, Ajax intrigeert altijd. Het is duidelijk dat er heel veel moet gebeuren. Zowel sportief als organisatorisch. In de bestuurskamers, op de transfermarkt en binnen de lijnen. Anders blijven de donkere wolken nog wel even boven de Johan Cruijff Arena hangen. 

Voor de korte termijn kijk ik echter naar het veld. Daar moet het gebeuren. De spelers zijn aan zet. Net als de trainer. En niet zo’n beetje ook. Alleen spelers en staf kunnen ervoor zorgen dat in het regenachtige Amsterdam het zonnetje weer een beetje gaan schijnen. Hup, Ajax!

Aanbevolen

Ajax en Villarreal zijn eruit: Rulli gaat in Amsterdam keepen