Door Fannie Huijgens

Wel nieuw, heel nieuw zelfs: het ongeloof bij mijn kinderen. Twee meiden van tien en twaalf jaar. Ze zijn bewust fanatiek supporter vanaf hun vierde á vijfde levensjaar. Ze zijn dus niet anders gewend dan wervelend spel, prachtige overwinningen, enerverende Europese avondjes en ontzag bij de tegenstander. Ook als die tegenstander het joch in AZ-shirt op het schoolplein was.

Onze jongste was best een beetje van de kaart toen ze een paar maanden geleden werd uitgelachen op datzelfde schoolplein, omdat Ajax laatste stond. “Laatste, mam! En dat vonden de jongens echt supergrappig,” zei ze een beetje beduusd.

De oudste dochter vraagt normaal gesproken élke dinsdagavond of haar Ajaxshirt wel gewassen en droog is. En ineens hing dat shirt op een woensdagochtend nog aan de waslijn. Sterker nog: ze droeg die woensdag bij gym een Decathlondingetje. Dat geldt in ons huishouden als een behoorlijk dieptepunt. Een teken van moedeloosheid en gebrek aan vertrouwen. 

Mijn meiden waren de eerste seizoenshelft een beetje zoekende. Van hun geloof gevallen. Keihard de voetbalwerkelijkheid in.

Die vertrouwensbreuk was ook meteen heel groot. Want hoe kan het zo slecht gaan, als #WZAWZDB je hele nog niet zo lange leventje eigenlijk wel aardig klopte? Tja, mijn meiden waren de eerste seizoenshelft een beetje zoekende. Van hun geloof gevallen. Keihard de voetbalwerkelijkheid in. We kunnen winnen of verliezen. Ja, echt. Verliezen. Dat kan dus ook. Pijnlijk, dacht ik.

Tot ik ze zondag voorafgaand aan Ajax - PEC Zwolle met elkaar hoorden praten. Een goed gesprek over de vorm van de dag: “Brian Brobbey heeft echt vet coole armen,” hoorde ik. “Ja! En Sosa speelt. Die heeft zulk goed haar.” Hun conclusie: het komt helemaal goed met Ajax.

Had ik maar het relativeringsvermogen van mijn wijze jongedames. Ik blijf een beetje zoekende. De weg omhoog is wel ingezet, maar de wedstrijd van zondag bewees dat het vertrouwen fragiel is. En dat wervelend spel, prachtige overwinningen, enerverende Europese avondjes en ontzag bij de tegenstander nog ver te zoeken zijn. 

Wel was ik maandag onverminderd benieuwd naar de Conference Leagueloting. Dat verandert nooit.

Aanbevolen

Stop de tijd: de koning van Caïro op de ring A10